Monsters Inside: The 24 Faces of Billy Milligan S01E01: interessante materie

Verschillende filmmakers en belanghebbenden uit Hollywood proberen al jaren de levensgang van Billy Milligan te verfilmen. En dat is volstrekt begrijpelijk: wie de in Florida geboren Milligan – die leed aan dissociatieve identiteitsstoornis; naar verluidt leefden er 24 ‘persoonlijkheidstoestanden’ in zijn hoofd – zal spelen zal van goeden huize moeten komen. Zulke vertolkingen – echte transformaties - leiden niettemin steevast tot Oscars. Filmmaker Olivier Megaton (Taken 3) gooit het over een andere boeg: in de vierdelige documentairereeks Monsters Inside: The 24 Faces of Billy Milligan probeert hij de persoon die voortdurend werd overmand door kwelgeesten beter te begrijpen door een keur aan betrokkenen te interviewen.

Monsters Inside speelt in dat opzicht ook vooral in op de populariteit van true crime bij de streamingdiensten. Megaton kiest ervoor om het verhaal rondom Milligan – dat zich afspeelt vanaf 1977, wanneer Milligan in 12 dagen drie vrouwen verkracht op de universiteitscampus van Columbus, Ohio - op een manier te verbeelden die vergelijkbaar is met andere true-crime-titels bij Netflix, door van buiten (de historische context, de Vietnamoorlog) naar binnen (videotapes van Milligan) te werken en door te kiezen voor een ietwat epileptische en sensationele montage. Milligan wordt in die zin voorgespiegeld als freak. Maar was hij niet gewoon ziek?

De psychiaters die in de eerste aflevering aan het woord komen vinden van wel. En ook de tapes van toen onthullen een hoop. Je ziet Milligan tijdens verhoren van de ene naar de andere persoonlijkheidstoestand springen; van een jong meisje naar een Britse vent. Ook maakte hij tekeningen waarin de hand van elke persoonlijkheid te zien is. Uiterst interessante materie dus. Zeker voor kijkers die niets weten van dissociatieve identiteitsstoornis (zo wordt de suggestie gewekt dat Milligan eerst niet doorheeft dat er allerlei andere stemmen in zijn hoofd leven).

In die zin geeft Monsters Inside: The 24 Faces of Billy Milligan al dan niet summier inzicht in de psychische aandoening waar Milligan – die in 2014 overleed aan kanker – aan leed. Een aandoening die werd veroorzaakt door ‘extreem’ trauma’. Dat maakt het - die tragiek - toch moeilijk om, ondanks alle sensatie en omineuze muziek, deze man als puur een gek te zien. Zou dat dan toch de bedoeling zijn geweest van Megaton? Om de menselijkheid in Milligan te herkennen?