Miracle Workers S02: heerlijk absurd

‘Heb je weleens het gevoel dat we in een bijzonder slechte periode in de geschiedenis leven?’

Vaak wordt er verlangd naar de ‘goeie ouwe tijd’ (waarschijnlijk vandaag meer naar een paar weken geleden). Maar hoe fijn was het vroeger eigenlijk? Of romantiseren we het, zoals we met meer dingen doen? En hoever terug was het dan de ‘goeie ouwe tijd’? Simon Rich neemt ons mee naar de simpelere tijden van de Middeleeuwen, toen er nog geen toiletten waren en criminelen publiekelijk op het stadsplein terechtstonden.

Net als in het vorige seizoen hebben Daniel Radcliffe, Steve Buscemi, Geraldine Viswanathan en Karan Soni in dit nieuwe verhaal een hoofdrol. En verder hebben Lolly Adefope (Shrill) en Jon Bass een grotere rol. Jamie Demetriou ( Four Weddings and a Funeral ) is de hilarische stadsomroeper.

Het verhaal speelt zich af in het dorpje Lower Murkford, wat onder de heerschappij van koning Cragnoor (Peter Serafinowicz) staat. Het dorpje bestaat uit veelal onbenullige, simpele mensen die het leven nemen zoals het komt – met uitzondering van Alexandra Shitshoveler (Geraldine Viswanathan), die duidelijk haar tijd vooruit is. Steve Buscemi speelt haar vader Edward Shitshoveler, een poepschepper. Alex is net klaar met school en zoals het in die tijd ging, ga je doen wat je ouders deden – oftewel je achternaam bepaalt je beroep.

Alex ziet het poepscheppen echter niet zitten en gaat heel rebels voor een andere carrière: naar de universiteit. Helaas duurt de les maar drie minuten en heeft ze geen andere keus dan in het familiebedrijf te gaan werken. Wanneer ze wat aanpassingen aan de poepschep maakt, snapt haar vader niet waarom ze het anders wil doen. 'Dit is hoe we het altijd hebben gedaan'.

Daniel Radcliffe speelt prins Chauncley, een wat aparte prins met een grote liefde voor eenden die zijn manier van prins-zijn probeert te ontdekken. Dit omdat hij - hoewel hij zijn best doet - niet aan zijn vaders hoge (gewelddadige) verwachtingen kan voldoen.

De serie daagt in zekere zin de kijker uit om na te denken over vastgeroeste tradities en gewoontes, en om open te staan voor veranderingen die het leven mooier en makkelijker kunnen maken. Hoewel het zich afspeelt in de Middeleeuwen, zijn er volop kritieken op moderne tijden. Zo is er een Harvest Day welke sterk verwijst naar de kritieken op Thanksgiving, een conventie over poepscheppen (want overal is een conventie voor), en een muziekfestival met een artiest die weigert iets van zijn oude repertoire te spelen.

Bovenal laat de serie vooral zien dat er geen wonderen nodig zijn om mensen elkaar te laten begrijpen, maar empathie, zelfreflectie, erkenning en gewoon menselijkheid.