Masters of the Universe: Revelation S01E01-05: nostalgie met moderne twist

De makers van Masters of the Universe: Revelation stelden zichzelf een haast onmogelijke taak. Hoe vertaal je een populaire animatieserie uit de jaren tachtig die draait om een supergespierde held genaamd He-Man die ronddartelt in een harige onderbroek naar het nu? Het eindresultaat zal je verrassen.

De serie gaat verder waar het origineel stopte. Het verhaal speelt zich af op de magische planeet Eternia, het centrum van het universum. De kwaadaardige demon Skeletor (stem van Mark ‘Luke Skywalker’ Hamill) wil alle magie voor zichzelf. Alleen één man staat zijn snode plannetje nog in de weg: He-Man (stem van Chris Wood, Supergirl), de sterkste man van het universum. Wanneer He-Man niet bezig is de wereld te redden gaat hij door het leven als prins Adam, iets waar niet al zijn vrienden, zoals beste maatje en dappere strijder Teela (Sarah Michelle Gellar, Buffy the Vampire Slayer), van op de hoogte zijn. Aan het einde van de allereerste aflevering is alle magie verdwenen, met als gevolg dat Eternia zal rotten en afsterven als ‘een kamerplant die geen water krijgt’. Dus moeten oude aartsvijanden de handen ineenslaan om de magie terug te vinden en Eternia te redden.

Eén ding staat buiten kijf: showrunner Kevin Smith (ja, die Kevin Smith) heeft duidelijk liefde voor de originele animatieserie, die ooit in het leven was geroepen om actiefiguurtjes te verkopen. De serie zit vol referenties aan en knipogen naar het origineel, waarvan er mij ongetwijfeld ook nog veel zijn ontgaan – ik was destijds meer team She-Ra. Vrees niet: ook voor de leek is deze nieuwe serie prima te volgen. De belangrijkste feiten laten zich ook makkelijk opsommen: He-Man = goed. Skeletor = slecht. Magie = belangrijk. Zelfs als je nog nooit een aflevering van He-Man hebt gezien, dan herken je wel de duidelijke verwijzingen naar de films en franchises waar He-Man zich rijkelijk van heeft bediend, zoals Conan the Barbarian, Star Wars en Star Trek - een nieuwe vijand, geleid door Tri-Klops (Henry Rollins) heeft verdacht veel overeenkomsten met de Borg.

Masters of the Universe: Revelation, dat in twee delen beschikbaar komt, is zowel een ode aan als een bedachte herinterpretatie van het origineel. Smith heeft veel van de nostalgische kitsch van het origineel behouden. Hoe kan je ook anders, in een wereld waarin een van de boosaardige hulpjes van Skeletor Evil-Lyn (Lena Headey, Game of Thrones) heet? Ook deze Masters of the Universe zit vol expres klungelige dialogen en flauwe woordgrapjes. Hoeveel woordspelingen kan je maken over een Mer-Man? Antwoord: te veel.

Tegelijkertijd is de serie zich wel degelijk bewust dat we nu in een tijd leven waarin een witte blonde spierbonk die een metalen borstschild draagt dat toch zijn tepels niet weet te bedekken misschien niet direct het mannelijke rolmodel is waar je voor je kind naar op zoek bent. Veel personages hebben meer nuance, zoals Evil-Lyn en Orko (Griffin Newman, Arthur in The Tick ), een magisch wezen uit een andere dimensie, die met zijn gestuntel vaker verprutst dan beter maakt. De serie wordt ook geholpen door een indrukwekkende stemmencast, die bestaat uit onder anderen Dennis Haysbert, Alicia Silverstone, Justin Long, Stephen Root, Liam Cunningham en Tony Todd.

Hoe de serie zich na de eerste aflevering ontvouwt zal de puristen waarschijnlijk niet helemaal kunnen bekoren. (Zij kunnen later dit jaar bij Netflix terecht voor He-Man and the Masters of the Universe, dat zal gaan over hoe prins Adam He-Man werd.) Maar voor iedereen die zich daar overheen kan zetten maakt Smith een nostalgische animatieserie met een moderne twist.