Mare of Easttown S01E01-05: Kate Winslet is ijzersterk

Foto credits: HBO

Veel goede films noirs draaien om de lijdensweg die de hoofdpersoon – steevast een speurder of detective – doormaakt tijdens een moordonderzoek. Rechercheur Mare Sheehan (Kate Winslet) voldoet aan deze omschrijving. Terwijl haar woonplaats en werkplek Easttown – ergens gelegen in de Amerikaanse staat Pennsylvania – al jaren wordt geteisterd door armoede en drugsmisbruik, dreigt ook haar leven uiteen te vallen wanneer ze een jaar na de vermissing van een jonge vrouw nog steeds het spoor bijster is en ook haar familierelaties op losse schroeven dreigen komen te staan. De moedeloosheid prevaleert, in die zin, al van meet af aan in Mare of Easttown.

Iedereen wordt erdoor verzwolgen in de kleine gemeenschap waarin het verhaal zich afspeelt. De lethargie. Er is veel woede, mensen gedragen zich schaamteloos. Hoop heeft plaatsgemaakt voor misantropie. Maar er is ook iets te vieren. Mare en haar teamgenoten werden 25 jaar geleden staatskampioen basketbal en dat is nog steeds het belangrijkste maar treurige wapenfeit van de lokale middelbare school. Dus maakt ze zich in de eerste aflevering op voor de festiviteit, terwijl op dezelfde avond haar ex-man Frank (David Denman) – die toevalligerwijs bijna in Mare’s achtertuin woont; typisch voor de ons-kent-ons-vibes in het drama – gaat bekendmaken dat hij zich heeft verloofd.

Mare en Frank trouwden, net als zoveel lotgenoten, vroeg en kregen snel kinderen. Het huwelijk bleek niet een lang leven beschoren. Jaren later krijgt hun zoon ook een kind, waarover Mare zich nu ontfermt. Dat kan prima, want Mare is nog jong genoeg om moeder te kunnen zijn. Het is evenwel tekenend voor het cyclische karakter van het leven in Easttown. Doe zoals je ouders doen en hoop dat het ditmaal goed gaat. Maar de flessen alcohol en de diepvriesmaaltijden die voortdurend in beeld verschijnen zijn een slecht voorteken. En als aan het einde van de eerste aflevering een tienermoeder wordt vermoord in een donker bos, dan begint Mare weer van begin af aan.

Deze keer krijgt ze echter een partner toegewezen: Colin Zabel (Evan Peters) moet ervoor zorgen dat de zaak niet weer stagneert. De politiechef voelt de hete adem van de burgers in zijn nek. Regisseur Craig Zobel (Compliance, 2012) en scenarist Brad Ingelsby (Out of the Furnace, 2013) brengen ze stuk voor stuk in beeld: de inwoners van Easttown. Al snel blijkt dat vrijwel alle dorpelingen een geheim met zich meedragen, zoals een onvervalste whodunit betaamt. Zobel en Ingelsby zoeken hierin wel de grenzen op en laten de plot vanaf de vierde aflevering af en toe flink uit de bocht gieren (er blijken in Easttown nogal wat geheimen per vierkante meter te bestaan).

Het acteerwerk van Kate Winslet maakt niettemin vrijwel alles goed. Ze is een zogeheten ‘Emmy Contender’: ze geeft ontzettend veel diepgang aan haar personage. Mare is cynisch, verbeten en gedecideerd. Winslet speelt het type ruwe bolster blanke pit. Alleen de twee mannen in haar leven beschikken over de kracht om haar hart te ontdooien. En Winslet weet onder al die norsheid telkens een greintje menselijkheid te laten doorschemeren, erg knap. Haar tegenspelers, Evan Peters en Guy Pearce (Pearce speelt een romanschrijver), fungeren als een soort luidspreker voor Winslets spel en zijn eveneens erg goed gecast.

Het meest boeiende facet van Mare of Easttown is daarnaast hoe scenarist Ingelsby zwaarmoedige thema’s als schuld, berouw en boetedoening in het verhaal laat doorsijpelen. Een verhaal waarin op de achtergrond ook de rol van de katholieke kerk speelt. En ook de eeuwigdurende discussie over 'nature versus nurture' speelt een nadrukkelijke rol in het drama: zijn we op het moment dat we worden geboren al de moordenaars die we later zullen worden? Of is het de maatschappij – of zijn het onze ouders? – waardoor we van het rechte pad geraken? Buiten kijf staat dat de omstandigheden waarin de dorpelingen van Easstown leven zonder twijfel geen goed uitgangspunt zijn voor een zaligmakend leven.