Marcella heeft een nieuwe identiteit aangenomen voor undercoverwerk, maar tot hoever kan ze haar oude ‘zelf’ wegdrukken?
‘De afdeling waar Laura en ik voor werken kan wel een dode agent gebruiken. Voor undercoverwerk. Wat denk je ervan?’ Met deze woorden eindigde het tweede seizoen van de Britse nordic noir-serie Marcella. Het derde seizoen begint met DI Rav Sangha (Ray Panthaki) neergeschoten op de grond. ‘Ik zei dat je weg moest blijven’, zegt Marcella. Op dat punt keert het verhaal terug naar een paar dagen eerder.
De serie werd gemaakt door Hans Rosenfeldt die ook verantwoordelijk is voor de ijzersterke Zweedse serie The Bridge. Marcella draait om de gelijknamige, ontzettend slimme rechercheur (Anna Friel, Pushing Daisies) die, op zijn zachtst gezegd, niet altijd helemaal stabiel in het leven staat. Dit maakt het personage interessant. Ze is enerzijds herkenbaar, maar ook enorm complex, en het is soms een raadsel wat haar motiveert. In het tweede seizoen werd duidelijk dat Marcella’s geestelijke gezondheidsproblemen kwamen door het onderdrukken van een traumatische herinnering: namelijk dat het door haar komt dat haar pasgeboren baby doodging. Uit wanhoop besloot ze toen alles achter te laten, haar haar af te knippen, zichzelf te verminken en een dakloos bestaan te gaan leiden – nadat ze haar collega Rav zonder duidelijke reden neersloeg.
Marcella heeft een nieuwe identiteit en is undercover in Belfast. Haar bruine krullen zijn nu hoogblond, ze draagt hoge hakken en straalt een ander soort zelfvertrouwen uit. Haar nieuwe ik is Keira Devlin; ‘ze heeft een geheim en geen schaamte’. Ze is geïnfiltreerd bij de familie Maguire, die zich bezighoudt met ‘drugs, sekshandel, wapenhandel. De lijst is eindeloos'.
De machtige familie wordt geleid door matriarch Katherine (Amanda Burton). ‘Keira’ heeft een relatie opgebouwd met Lawrence, die de financiën regelt voor de familie. Wanneer hij komt te overlijden wordt Keira gevraagd bij de familie in huis te komen wonen. Hierdoor krijgt ze meer toegang tot wat de familie allemaal bezighoudt, wint ze het vertrouwen en krijgt ze ook steeds meer inspraak. Haar undercoverwerk maakt het verhaal spannend, omdat niet altijd duidelijk is of ze nog aan de 'goede' kant staat.
‘Mijn enige zorg is dat ze misschien een beetje te blij is om Keira Devlin te zijn. De grens tussen wie Marcella is en wie Keira is wordt uitdagender voor haar. Waar ze eerst black-outs had waarin ze gewelddadig bleek te zijn geweest, lijkt het nu of haar ‘oude ik’ – of eigenlijk haar 'echte ik', die ze weet te onderdrukken – naar boven komt. Dit zorgt voor indrukwekkend acteerwerk en dat dit seizoen dieper inzoomt in haar psychologie.