Loki S01E01: absurdistische misdaadthriller

Het nieuwste wapenfeit van stripboekgigant Marvel speelt zich af na de gebeurtenissen in Avengers: Endgame (2019) en is een vehikel voor Loki, de god van onheil. Die belandt nadat hij de Tesseract heeft ontvreemd in de Gobiwoestijn, waar hij vervolgens wordt gearresteerd door agenten van de zogeheten Time Variance Authority (TVA). Want Loki is als ongewenste tijdreiziger een doorn in het oog van dit agentschap, dat zich ten doel heeft gesteld om één tijdlijn – de heilige tijdlijn – te respecteren en alle andere, in potentie gevaarlijke, tijdlijnen uit het multiversum op slot te doen.

Op het hoofdkantoor van de TVA moet Loki voor de rechter verschijnen, waar hij weigert te stipuleren of hij schuldig of onschuldig is; dat doet een god niet. Maar op de burelen van de TVA werken zijn magische krachten niet. Zodoende wordt hij veroordeeld tot een ‘reset’ in de tijd. Agent Mobius (Owen Wilson) voorkomt dit echter, en schakelt Loki in om hem te helpen in de strijd tegen grotere kwaden dan de Noorse godheid – ja echt waar, die bestaan, getuige de laatste omineuze scène uit de pilotaflevering, waarin een donker wezen opdoemt.

Dus is Loki gedegradeerd tot het hulpje van Mobius om andere oneffenheden in andere tijdlijnen snel te herstellen voordat de bad guy – is het een incarnatie van de duivel? – de wereld uit de heilige tijdlijn weet te vermorzelen. Tom Hiddleston speelt de nieuwbakken onmacht van zijn personage met verve. Nu heeft Loki ineens niets meer te zeggen. Sowieso laat de televisiereeks zich omschrijven als speels en geestig, met een hoofdpersoon die liever niet heeft dat het ‘fijne leer’ van zijn kostuum wordt bezoedeld. Hoewel de Marvelserie weinig meer met superhelden van doen heeft.

Loki is meer een soort absurdistische misdaadthriller die zich afspeelt in een wereld waar het tijdsverloop duidelijk anders is. De setontwerpers hebben zich waarschijnlijk laten inspireren door films als Brazil (1985) en kunstenaars als Dalí. Wat dat betreft is het geenszins een slecht idee: kennismaken met een kwelgeest in een andere context. Dat biedt Hiddleston talloze mogelijkheden, en dat biedt de kijker de kans om Loki beter te leren kennen. Want onder al zijn cynisme schuilt toch wel een greintje empathie, blijkt al snel. En empathie leidt tot sympathie; sympathie voor Loki, die als sidekick van Mobius begint aan een – letterlijk – tweede leven.