Johnny vs. Amber: The US Trial: onnodige herkauwing van roemrucht process

Foto credit: HBO / Discovery

Hij deed dit, zij deed dat. Hij kon z’n agressie niet beheersen; zij filmde al zijn woedebuien. Johnny vs. Amber: The US Trial gaat over twee beroemdheden die elkaar het leven zuur maken. Eigenlijk is dit documentaire-tweeluik vol sensatiezucht een weinig inspirerende herhaling van het roemruchte proces uit 2019. Dat zie je wel vaker de laatste tijd: documentairemakers die de boel nog eens oprakelen onder de noemer van een journalistiek onderzoek of 'artistieke' expressie.

De eerste aflevering is een betoog voor Johnny; de tweede aflevering neemt het op voor Amber. Dit is ‘he said; she said’-televisie, of om Donald Trump te parafraseren ‘both sides-televisie’. Fascinerend is dat fans van Depp deze documentairereeks van Eliana Capitani pro-Amber noemen. Omdat er genoeg argumenten worden aangedragen die het gedrag van Heard bekritiseren – zo filmde ze Depp voortdurend zonder zijn medeweten terwijl ze nog een relatie met hem had. Ja, dubieus. En tegelijkertijd is de houding van de fans begrijpelijk: de tweede aflevering eindigt met een ontluiking die geen ontluiking is: het feit dat Heards reputatie online en door de pers genadeloos werd besmeurd.

Het proces staat daarnaast in het teken van hoe beroemdheden via een zogeheten ‘libelcase’ (smaad) hun gelijk kunnen proberen te halen. Oftewel, de rechters erkenden Depps mishandelingen van Heard wel degelijk. Maar het ging Depp om de negatieve wijze waarop hij in de pers werd omschreven. Deze belangrijke informatie wordt pas tegen het einde van Johnny vs. Amber: The US Trial ter sprake gebracht. Simpelweg omdat daar weinig smeuïgs aan is. Als Capitani hiermee was begonnen en een volstrekt andere film had gemaakt over de macht van bekende mensen, dan had ze geen excuus gehad om al die filmpjes van Heard (waaronder een opname van een dronken Depp in z’n keuken) te kunnen tonen.

Maar Capitani koos voor drek en een herkauwing van de opschudding.