Jeffrey Epstein: Filthy Rich: veel details, maar nóg meer vragen

Hoe was het mogelijk dat Jeffrey Epstein en zijn vrienden al die jaren hun perverse seksfantasieën ongestoord konden uitvoeren? Op die vraag biedt de Netflix-serie Jeffrey Epstein: Filthy Rich geen antwoord. Maar wel krijgen zijn slachtoffers de kans om eindelijk hun verhaal te doen.

'Deze documentaire bevat verhalen die door sommige kijkers als schokkend kunnen worden ervaren', luidt de waarschuwing aan het begin van elke van de vier afleveringen van Jeffrey Epstein: Filthy Rich. Deze woorden zijn geen overbodige luxe. Net zoals eerder bij Leaving Neverland , de omstreden docu over het vermeende seksueel misbruik van de overleden popster Michael Jackson, gaat ook deze opeenstapeling van bekentenissen van slachtoffers van Epstein de kijker niet in de koude kleren zitten.

Regisseur Lisa Bryant verrichtte voor de documentaire twee jaar archiefwerk en verzamelde een indrukwekkend aantal vrouwen die stellen als tiener misbruikt te zijn door Epstein en zijn vrienden. Aan de hand van hun getuigenissen uit verschillende periodes van zijn bestaan wordt zijn levensverhaal verteld. Niet alleen slachtoffers komen aan bod, maar ook oud-werkgevers die Epstein in het verleden het voordeel van de twijfel gaven en rechercheurs en privédetectives die gedurende de zaak wanhopig moesten toezien hoe Epstein zich met zijn geld elke keer weer vrijkocht.

De getuigenissen van de vrouwen bieden eigenlijk nauwelijks nieuwe informatie voor wie zich enigszins in de zaak heeft verdiept. Maar de details die zij delen over de affaire komen niet minder hard binnen. Het patroon is ontluisterend: met beloftes van kruiwagens of geld lokte Epstein de meisjes, vaak afkomstig uit de lagere sociale klasse, zijn leven in. Een kleine massage als wederdienst liep vaak uit op een verkrachting of een perverse masturbatiesessie, al dan niet met een van zijn vrienden (onder wie de sneue Britse prins Andrew).

De meeste meisjes vielen meerdere malen aan hem ten prooi, ondanks alle zelfverwijten: 'Waarom heb ik het toegestaan? Waarom gaf ik niet duidelijker aan wat ik wel of niet wilde?' Het kost soms moeite om de laptop niet dicht te klappen bij het aanhoren van dit soort verhalen. Eenzelfde impuls moet worden onderdrukt bij het zien van de unieke fragmenten uit het verhoor van Epstein in 2008, waarin de geldmagnaat zich doorlopend beroept op een plank vol amendementen omdat hij onschuldig claimt te zijn.

Niemand zal vraagtekens zetten bij de urgentie die regisseur Bryant en haar team voelden om dit verhaal te vertellen. Zeker na het nog steeds niet echt verklaarde overlijden van Epstein in de cel (zelfmoord was de officiële lezing, maar geen mens die dat gelooft) voelden de slachtoffers zich zeer gefrustreerd dat zij hun verhaal niet konden doen en Epstein niet op zijn daden konden aanspreken. Dat hiaat vult deze serie wel.

Wat Jeffrey Epstein: Filthy Rich vooral niet biedt, zijn antwoorden op de vragen die tijdens het kijken maar blijven rijzen. Wat heeft zich achter de schermen afgespeeld bij het bekokstoven van de roemruchte deal in 2008? Hoe was het mogelijk dat niemand in zijn entourage eerder naar voren trad om de zaak aan de kaak te stellen? En welke hooggeplaatste personen zouden allemaal ook veroordeeld moeten worden voor hun deelname aan de talloze orgies met minderjarige meisjes? Filthy Rich schreeuwt om een vervolgonderzoek, of om een vervolgserie die al deze prangende vragen kan behandelen.