Suzanne Kunzeler is twee jaar directeur van BNNVARA. Hoe heeft zij deze periode beleefd? En hoe verder met de NPO?

Suzanne Kunzeler (1968) is deze week precies twee jaar mediadirecteur van BNNVARA. Hoe heeft zij de periode (met berichten over Matthijs van Nieuwkerk en Khalid Kasem) beleefd? En hoe moet het verder met de NPO?

Hoe keek jij naar het recente Kamerdebat, over de toekomst van de NPO? Ik vind het allemaal best zorgelijk. De PVV, de grootse partij in de Kamer, die de NPO ‘een nutteloos ding’ noemt – dat gaat me echt aan het hart. Tegelijkertijd zie ik ook de veerkracht en vitaliteit van Hilversum. En de strijdvaardigheid.

Er ontstaat een on-Hilversumse saamhorigheid. Ja. In Algemeen Dagblad is een opiniestuk verschenen namens alle omroepen. Iedere omroep heeft zijn naam eronder gezet, met uitzondering van Ongehoord Nederland. Dat is heel goed. Het stond een dag voor het debat in de krant, dat zegt ook iets over de liefde en verantwoordelijkheid die iedereen voelt voor de publieke omroep.

Wordt die liefde ook buiten het Mediapark gevoeld? Is de NPO niet het water uit de kraan, dat er gewoon ís? Dat klopt. En we mogen blij zijn dat, net als het water uit de kraan in Nederland, de programma’s van de NPO van een enorm hoge kwaliteit zijn. Maar we hebben het de kijkers en luisteraars niet heel makkelijk gemaakt de afgelopen jaren, met alle ellende die we voortdurend over onszelf hebben afgeroepen. We zijn veel negatief in het nieuws geweest, dat is niet goed. Maar ik werk nu bijna dertig jaar bij de publieke omroep; kritiek is wel van alle dag. We moeten altijd bezuinigen, er is altijd gemopper.

De negatieve berichten waar Kunzeler op doelt gaan onder meer over de berichtgeving rond de misstanden bij talkshow De wereld draait door. Presentator Matthijs van Nieuwkerk vertoonde achter de schermen allerlei grensoverschrijdend gedrag, terwijl de leiding wegkeek. Na de DWDD- perikelen volgden berichten over onder meer Tom Egbers en Studio sport. En later (een heel andere zaak, maar wel een die BNNVARA raakt) over Khalid Kasem.

Özcan Akyol kreeg een tijdje geleden voor de VARAgidsrubriek Lieve Eus de vraag: ‘Ik ril van angst bij het idee dat Geert Wilders aan de macht komt in Nederland. Voor veel mediapersoneel en kunstenaars moet dit een diepzwarte tijd zijn.’ Hoe zie jij dat? Ik vind het een zorgelijke tijd, maar ik ben een optimistisch mens. Ik sta elke dag op met een nieuw emmertje energie om iets tegenover die tijd te zetten. Veel ontwikkelingen in de wereld stemmen moedeloos, maar daardoor is er veel goed werk voor ons te verrichten. Wij kunnen er iets tegenover zetten: Vroege vogels toont de schoonheid van de natuur, bij Sophie & Jeroen bespreken we de actualiteit met een positieve grondtoon, Zembla controleert de macht en Even tot hier laat ons lachen om de absurditeit van deze tijd.

Eus kreeg ook rond dezelfde tijd een andere brief, van een lezer die vond dat we juist
veel te links-propagandistisch waren. Hoe verhoudt onze signatuur zich tot objectieve journalistiek? Alle redacties zijn onafhankelijk. Wij kregen in verkiezingstijd dit frame op ons gelegd, dat vond ik vrij lelijk. Want als je zou tellen hoeveel linkse en rechtse politici aan tafel waren, dan was dat buitengewoon eerlijk verdeeld. Linkse politici werden ook echt niet anders benaderd dan rechtse politici. Bij WNL was dat anders, in hun ochtendprogramma zaten met name politici van de VVD en andere rechtsgeoriënteerde partijen.

Het beleid daar was ook: pak deze rechtse politicus niet te streng aan. Dat is inderdaad naar buiten gekomen. Dit gegeven is een beetje ondergesneeuwd, omdat er ook sprake was van grensoverschrijdend gedrag. Maar dit is echt heel ongepast; een journalistiek programma moet in alle vrijheid kunnen opereren zonder inmenging van de directie.

Het woord ‘toekomstbestendig’ valt vaak in berichten over de toekomst van de NPO. Zal er niet één progressief blok komen? Zoals GroenLinks en de PvdA samengaan, zal de VPRO ook niet met BNNVARA verder? Dat is dan toch heel logisch? Dat is één van de scenario’s, maar daar zijn we nog niet. We onderschrijven wel dat er best veel omroepen zijn. Dat er meer samenwerking komt tussen bepaalde omroepen, met minder bestuurders, is een logisch gevolg.

Lees verder in VARAgids 17 vanaf bladzijde 10