Patty Brard zag plots haar hele leven hangen en geanalyseerd in Post-its: 'Ik schrok me dood'

Realityreeksen, boeken en nu de dramaserie Patty. Het leven van BN’er en Shownieuws-presentator Patty Brard blijkt een bron van inspiratie.

Toen succes-regisseur Will Koopman haar anderhalf jaar terug benaderde voor de dramaserie Patty was ze vereerd. Want Patty Brard (68) is onder de indruk van het werk van de film- en tv-maker die hits als Gooische vrouwen en Oogappels op haar cv heeft staan. Op haar beurt blijkt Koopman fan van Brard vanwege haar doorzettingsvermogen. Patty draait om vallen en opstaan. Om integreren na aankomst uit Nederlands-Indië, dealen met een strenge vader, successen en conflicten met Luv’, echtscheidingen en liefdes, haar faillissement in 1993, familieruzies, tv-triomfen en worstelingen met drank, drugs en kilo’s. ‘Toen ik de afleveringen keek, knalden de emoties alle kanten op. Dat is het moeilijke aan deze serie: de minder leuke dingen komen volop aan bod. En dan word ik er weer mee geconfronteerd. Maar ja: die ervaringen hebben mij gemaakt tot de persoon die ik nu ben.’ Holly Mae Brood kruipt in de huid van de jonge Patty. Eva van de Wijdeven — deels gehuld in fatsuit — geeft gestalte aan de plus-size-Patty die in de openingsscène van de serie even elegant van de duikplank smakt als Brard in 2016 tijdens het programma Sterren springen.

In Patty is enorm gelet op details, zoals de doorzakbedden waarop jij en je familie sliepen in jullie eerste flat in Rijswijk. Hoe is de serie tot stand gekomen? ‘Will had voor Patty een schrijfteam van drie en soms vier mensen. Met hen heb ik minstens vijf dagen gezeten. Ik schrok me dood: ze hadden een productiebord aan de muur met een tijdlijn, ik zag mijn hele leven hangen en geanalyseerd in Post-its. Ik vertel heel makkelijk, maar daar namen zij geen genoegen mee. Zij vroegen ongelofelijk door. Ze wilden de kleinste details weten. Ik had gezegd dat ik mijn ouders in de laatste fase van hun leven een Hästens-bed had gegeven omdat wij vroeger – en mijn vader zijn hele leven – zo waardeloos sliepen. Op zo’n meedeinende doorzakspiraal met kuilmatras en dekens. Luxer werd het nooit. Dat zie je terug in de serie. Mijn vader was een spaarder. Onze vakanties vroeger: met de hele Indische clan in optocht naar het strand. Er werden huisjes gehuurd waarin iedereen zijn eigen rijstkoker zette, dat was mijn jeugd.’

Was je tevreden met de keuze voor Holly? ‘Ja, zij is waanzinnig. Doodeng hoe precies de foto’s van haar lijken op die van de Playboy-shoot die ik in 1988 deed. Ik zie bijna geen verschil. Zij kan ontzettend goed veel emoties tegelijk in het personage steken. Dan zie je in korte tijd onzekerheid overgaan in arrogantie of liefde in ondeugd. Tijdens scènes op het kantoor van mijn vader gedraagt ze zich heel stout als ze geld vraagt voor het inschenken van koffie, maar je ziet eveneens de pleaser die ik ook was.’

En hoe kijk je naar Eva van de Wijdeven? ‘Bij Eva zie ik vooral de kwetsbaarheid van de plus-size-Patty. Hoe ze gevoeligheid omzet in humor. Ook in haar voice-over hoor je dat: ze doet alsof de dingen die haar overkomen haar niets kunnen schelen. Maar eigenlijk is het de stem van iemand die diep geraakt is. Die dingen weglacht voor de hele wereld en voor zichzelf. Dat deed ik altijd. Bijvoorbeeld nadat ik veel gewicht was verloren, moest ik een nieuwe Patty ontdekken. Eerder was mijn standaard openingszin als ik ergens binnenkwam: hoe lang ben ik hier en waarom heb ik nog niks te drinken? De gezellige dikkerd. Daarna werd ik de gezellige dunnerd, en ook toen maakte ik dergelijke grappen om anderen het gras voor de voeten weg te maaien. Als mensen opmerkten dat ik weinig had gegeten, antwoordde ik: dit is voor mij voldoende voor drie weken. Later dacht ik: houd daar nou eens mee op. Zeg gewoon: ik heb genoeg. Waarom maak ik grappen waarvan ik weet dat ze mijzelf ondermijnen?’

Lees verder in VARAgids 7, vanaf bladzijde 27