Interview met Anna Gimbrère

Presentator en wetenschapsjournalist Anna Gimbrère kan over uiteenlopende onderwerpen even geanimeerd als uitgesproken praten. Over het nut van waterstof bijvoorbeeld: ‘Ik ben een fetisjist. Dat is de toekomst.’ En over de Tour de France waar haar vriend Herman van der Zandt verslag van doet: ‘Ik kijk vanwege hem. Dat fietsen interesseert me geen reet. Hoewel: het zijn meditatie-momentjes om die coureurs als een zwerm vogels door dat Franse landschap te zien gaan.’ Of over shoppen: ‘I love HEMA, zulke leuke spullen. Helaas komt veel van die rotzooi, sorry dat ik het zo zeg, uit China. Als ik sterk ben, zeg ik tegen mezelf: nee, dit wil je niet. En dan zet ik het terug. Áls hè.’

Ze beschikt ook over zelfspot wanneer ze vertelt over haar bijnamen. Jeugd- en hockeyvriendinnen uit Zwolle noemden haar De hippie. Onder meer vanwege haar eco-keuzes en voorkeur voor comfortabele outfits die ze er tot op de dag van vandaag – ze draagt tijdens het gesprek gympen modelletje botsauto en een losse Run DMC-sweater – op nahoudt. Ze heeft jurken en hakken, maar hult zich het liefst in mannenkleding. ‘Wanneer ik met mijn vriendinnen op vakantie ging, kwam ik aan met enorme wandelschoenen en afritsbroeken. Zij liepen op mooie sandaaltjes in schattige jurkjes. Dan zei ik: ja, maar we gaan toch de bergen in? Nee, was het antwoord. We gaan uit. In dat groepje was ik de extremist. Terwijl ik helemaal niet consequent ben in mijn keuzes. Verre van zelfs. Grappig: die vriendinnen hielpen mij om normaal voor de dag te komen. Leerden mij mezelf opmaken. Nu ken ik de trucjes met eyeliner en kan ik met concealer overweg om mijn wallen te camoufleren.’

Na De hippie volgden andere kwalificaties. Tijdens haar studie theoretische natuurkunde in Amsterdam, kenden mensen haar als jungleanna of prinses van Groenland. Anderen die doorhadden dat de voormalige DWDD-tafeldame niet zo überbewust of rigide in de milieuleer was, prefereerden De salonvegetariër. Vegetarisch of veganistisch. Of andere keuzes op het gebied van voeding, maar ook op dat van vervoer, vakanties en wonen komen aan bod in De grote klimaatkwis waarin Anna Gimbrère te zien is in een Maarten van Rossem-achtige rol als expert. ‘Maar dan wel een tikkeltje minder cynisch.’

Ben je nog steeds deeltijd-vegetariër?
Als het mij uitkomt. Dat betekent dat ik 99 procent van de tijd geen vlees of vis neem. Ik ben een functionele eter. Het hoeft niet heel lekker te zijn als het maar makkelijk en gezond is. Gelukkig had ik vriendjes die het leuk vonden om iets te maken. Want zelf gooi ik vaak een vegetarische schnitzel met een zak groenten en wat zoete aardappel in de oven. Of ik maak wat couscous met kruiden en kaneel. That’s it. Ik ben niet zo bezig met wat er op het menu staat. Veel mensen die terugkomen van vakantie vertellen als eerste over de lokale keuken. Dat zou het laatste zijn waarover ik zou beginnen. Tenzij het te goor voor woorden was. Als salonvegetariër maak ik uitzonderingen: wanneer een vriend zijn best heeft gedaan op pasta vongole dan denk ik: wat leuk. Goed excuus om weer eens kokkels te eten. En soms wil ik in restaurants duurzaam vlees of vis proberen. Herman zal mij nooit vlees voorzetten. Wat dat betreft is hij behoorlijk veranderd want hij was volgens mij een carnivoor. Maar wanneer ik er niet bij ben dan gaat hij er wel voor. Prima ook, want van mij hoeft hij echt niet te bekeren.

Lees verder in VARAgids 43 vanaf pagina 8.