Interview: Amy Sherman-Palladino (Gilmore Girls)

 

Ze zijn inmiddels beroemd geworden, de ‘Final Four Words’ van Gilmore Girls. Na haar vertrek in 2006 vertelde de bedenker van de serie dat ze altijd heeft geweten hoe de avonturen van het rapsprekende moeder/dochter-duo Lorelai en Rory zouden eindigen. Amy en haar man Dan, samen showrunners en schrijvers van de serie, namen wegens te hoge werkdruk afscheid van de show voor wat het laatste seizoen zou blijken. Haar beroemde laatste vier woorden hield ze – tot frustratie van de vele fans – altijd voor zich. Al die tijd wist ze immers dat er mogelijk een vervolg zou komen. Een film, een nieuw seizoen. Het werd een vierdelige reboot op Netflix met de titel Gilmore Girls: A Year in the Life.

Met alle afleveringen in één keer op de streamingservice ( recensie ) weet de showrunner dat haar laatste vier woorden op straat, of liever gezegd: Twitter, liggen zodra de miniserie online staat. Ze smeekte Netflix dan ook de episodes één voor één vrij te geven. ‘Ik heb gedreigd. Ik zei: als jullie alles er tegelijkertijd op knallen, hang ik me op aan een douchegordijn. Hun antwoord: kunnen we je helpen een gordijn uit te zoeken?’

Inmiddels heeft de excentrieke televisiemaker zich erbij neergelegd. ‘Ik ben duizend jaar oud, ik hou ervan mijn tijd te nemen. Een aflevering kijken, het laten bezinken, dan de week erop de volgende. Ik zie het als een reis die we maken door de levens van de personages. Maar goed, je krijgt niet altijd wat je wil. En er is meer goed dan slecht aan Netflix. Je krijgt er wel heel veel vrijheid. Dus dat douchegordijn wacht maar even.’

Negen jaar na het einde van de originele serie was er bij studio Warner Bros weinig meer over van het dromerige plaatsje Stars Hollow dat de makers als locatie van Gilmore Girls creëerden. ‘Ik had even zoiets van: Verdomme, ze hebben aan Stars Hollow gezeten. Het hele plein was bruin geverfd. Wie wil er nou een dorp zonder kleur? Alleen de stoepen die we destijds hebben gebouwd stonden nog.’

De locatie werd in de tussentijd gebruikt voor een flink aantal andere shows. ‘Ik herinner me dat we Luke’s Diner inliepen, maar het was zijn diner niet meer. De Pretty Little Liars hadden de boel overgenomen. We hebben heel veel opnieuw moeten bouwen. Ik snap het hoor, het kost geld om al die decorstukken op te slaan. Maar het deed toch een beetje pijn.’ De dag dat het dorp weer stond, was een emotionele voor cast en makers. ‘Het was heel surreëel. Alsof je zo je oude leven weer in loopt.’

In de negen jaar tussen de serie en de reboot, werd Sherman-Palladino constant gevraagd naar vervolgplannen. Ze denkt wel te weten waarom fans de show nooit helemaal hebben losgelaten. ‘Het is een show over relaties en liefde, zonder opgeheven vingertje over hoe dat moet zijn.’

De kijkers komen uit alle lagen van de samenleving, weet de showrunner. ‘We hadden destijds zelfs een scherpschutterunit in Irak – onze snipers, noemden we ze – waarvan één lid schreef dat hij de hele groep aan Gilmore Girls had gekregen. “Dit is waar we voor vechten”, schreef hij. Dat is me altijd bijgebleven.’