'Ik heb altijd al een zwak gehad voor Cheryl' - Will Koopman

Interview met de regiseur van Oogappels en Gooische Vrouwen

De regisseur achter hitseries als Oogappels en Gooische vrouwen vertrouwt vooral op haar gezonde verstand.

Wie iets Goois wil vinden in Will Koopman, zal diep moeten graven en vindt dan nog niets. De regisseur (‘Zeg alsjeblieft niet regisseuse, dan moet ik denken aan gazeuse’) groeide op in de Amsterdamse Kinkerbuurt als dochter van een Jordanese vuilnisman en huisvrouw en het appartement waarin ze vandaag ontvangt, kocht ze in de tijd dat dit stukje hoofdstad nog bekend- stond als Bos & Somber en niet, zoals tegenwoordig, Bois & Lombre (of Bolo, voor wie van afko’s houdt). Bovendien is ze een stadsmens, dat elke ochtend wakker wordt van de eerste passerende tram en daar hartgrondig de voorkeur aan geeft: ‘Ik heb ooit een keer bij mijn schoonouders in Laren geslapen en deed geen oog dicht, zo stil. Die woonden tegen een bosrand aan, bij elk krakend takje schrok ik wakker. Doodeng en nooit weer.’

Maar een serie maken over hoe het in het reservaat is, dat uitvergroten en overgieten met lekker dikke, satirische jus, uitgeserveerd door vier vriendinnen en een paar uitvergrote randpersonages? Ze deed jarenlang niets liever met Gooische vrouwen. De kijkers van de serie (2005-2009) smulden massaal, de twee bioscoopfilms die in 2011 en 2014 verschenen trokken per stuk meer dan twee miljoen kijkers.

Een paar jaar geleden polste Will Linda de Mol, de bedenker van de serie, of ze niet tóch nog een seizoen zouden maken. Maar Linda zei nee totdat ze vorig jaar erop terugkwam: ‘Nou Will, wat denk je ervan?’
Will: ‘Ik zei meteen ja. Het is gewoon met geen pen te beschrijven hoe leuk het is om te maken. De crew en acteurs zijn één grote familie en de scripts zijn geweldig. Dat is heerlijk.’

In dit nieuwe seizoen zijn ze alle vier terug: Linda de Mols hoogblonde Cheryl, die in scheiding ligt met haar volkszanger Martin Moreiro; Susan Visser vertolkt wederom de vrije, mannen vretende kunstenaar Anouk; Tjitske Reidinga geeft vlees en ziel aan de keurigkille Claire en Lies Visschedijk kruipt in de huid van de gekaplaarsde Roelien, wier hart bloedt voor boom en dier.

Wie van de vier vrouwen heb je het meest gemist? Ik heb echt een zwak voor Cheryl. Als ik tegen Linda zeg: ‘Kijk eens dom,’ dan doet ze dat zó goed. Schitterend om te zien, vooral omdat Linda zelf hartstikke intelligent is. Maar ik vind ze allemaal leuk hoor; Claire is ooit een beetje gemodelleerd naar mijn moeder, ik had echt een tante Cor en Martin is mijn ome Gerrit, de broer van mijn vader, die plat Amsterdams praatte: heel erg lui, met amper bewegende lippen.

Sprak jij vroeger ook plat? Nee joh, dat mocht ik niet van mijn moeder. Maar ik kan het wel.

Ik las dat je als kind met je vader naar E.T. ging en dat hij moest huilen. Dat vind ik een schitterend plaatje, de snikkende vuilnisman. Hij kon heel goed huilen, en vaak ook. Jordanees, hè, hóóg in de emotie......

Lees verder in VARAgids 43, vanaf dinsdag 22 oktober 2024 in de winkel, op de mat en in de app (alleen voor VARAgids-abonnees). Word ook abonnee!