I Don’t Wanna Dance: mooi voorbeeld van menselijke veerkracht

Romana Vrede is genomineerd voor een Gouden Kalf voor haar vertolking van een getroebleerde moeder in het sociaal-realistische drama I Don’t Wanna Dance. Als het goed gaat met haar leven dan heeft ze het beste voor met haar kinderen; dan valt er wat te lachen. Dat zijn echter spaarzame momenten. Daphne (Vrede) is vooral met zichzelf bezig en betoont zich een meester in 'gaslighting': haar kids het idee geven dat het allemaal aan hun ligt. Vrede speelt in dat opzicht het zwarte gat dat alle energie opslokt, in een film die eigenlijk meer draait om Daphne’s 15-jarige zoontje Joey (Yfendo van Praag).

Scenarist Jeroen Scholten van Aschat baseerde zijn script losjes op het echte leven van Yfendo van Praag. Regisseur Flynn Von Kleist kwam hem tegen bij een eerder project: een jongen die gráág wil dansen, maar wiens ouders een obstakel vormen in zijn succes en in zijn geluk. Het verhaal begint in majeur: Joey mag weer bij zijn moeder wonen, na een lang verblijf bij zijn oom en tante. En bij de ijssalon mag hij zelfs twee bolletjes kiezen, want moederlief heeft werk. Maar in de bezigheden van haar kind wil ze liever niet investeren: met dansen kom je toch niet ver.

Zodoende is er altijd een latente spanning aanwezig in het gezin. Ook veroorzaakt door Daphne’s drugsgebruik. Wanneer Joey tijdens een verjaardagspartijtje op een springkussen omhoog veert, dan vat de camera dit in slow-motion: hier komt hij tot rust, zijn de zorgen even voor morgen. Want hoewel Daphne hem verwijt dat hij niets doet in huis, heeft hij in werkelijkheid meer taken dan je een tiener zou willen toevertrouwen. I Don’t Wanna Dance is in die zin een studie naar goed en slecht ouderschap; naar hoe belangrijk het is om te geloven in (je) kinderen.

Gefilmd in Amsterdam-Noord, waar grote dansverenigingen licht in de duisternis brengen. Met dansleraren die fungeren als surrogaatvaders en -moeders en hun pupillen influisteren dat ze er wel wat mee kunnen, met het bewegen op een ritme. Dat I Don’t Wanna Dance ook weer eindigt in majeur is dan ook onoverkomelijk: Joey – en Yfendo in het echte leven – zijn mooie voorbeelden van de werking van menselijke veerkracht.

I Don’t Wanna Dance, vrijdag 24 februari 2023 om 22.38 uur op NPO 3 en daarna tijdelijk op NPO Start