High Maintenance S04E01-02: hartverwarmend en inzichtelijk

Foto credits: David Russell / HBO

Toen het voormalig echtpaar Katja Blichfeld en Ben Sinclair in 2012 begon met High Maintenance, hadden ze als doel voor ogen om relevante verhalen te vertellen vanuit het perspectief van de New Yorker. Brooklyn, de New Yorkse wijk waar het meest wordt gefilmd, blijkt ook in het vierde seizoen een bron van inspiratie. De eerste twee afleveringen zijn hartverwarmend, waarachtig en inzichtelijk.

The Guy (Sinclair) wroet met zijn handen door de grond. Hij schoffelt de aankomende zomer in een stadstuin. Zijn collega vertelt hem hoe de compost resten bevat van een andere amateurhovenier die onlangs overleed. Of het echt waar is, is maar de vraag. Maar zulke kleine en curieuze anekdotes doen het altijd goed in het lichtzinnige High Maintenance. The Guy is de plaatsvervanger van de kijker. Een hoofdpersoon die overal voor openstaat. Daarom voelt High Maintenance, ook in het nieuwe seizoen, als een warm bad.

In de eerste twee afleveringen zien we hoe The Guy, al dan niet ongepland, wederom kennismaakt met een dwarsdoorsnede van zijn wijk. We zien een jonge podcaster – werkzaam bij This American Life – die overweegt een aflevering te maken over het feit dat haar ouders toen ze 17 was scheidden zonder het hun dochter te vertellen. Tegelijkertijd volgt de camera een entertainer met aspiraties om op Broadway te staan. Maar hij verdient vooralsnog zijn brood met vernederende (en soms vertederende) klusjes als allround zingend telegram. Kleine musicalstukjes, met grote gestes. De twee komen uitstekend getimed uiteindelijk op elkaars pad.

De tweede aflevering begint met een ietwat bedeesde man die snel nog even wat wiet rookt, voordat zijn date – een sekswerker die nog maar net is begonnen – voor de deur staat. Natuurlijk is The Guy de hofleverancier van de marihuana. Verderop zien we hoe Sinclairs personage een vrouw leert kennen die als ‘intimiteitcoördinator’ werkt op film- en televisiesets. Het is aan haar om samen met de acteurs te ontginnen waar de grenzen van de betamelijkheid liggen: mag ik je kont aanraken? Wil je wel topless? Is dit oké?

Dat uitgerekend zij een charismatische, aseksuele man ontmoet betekent een mooie wending in het verhaal. Nu wil zij aanraken, knuffelen. Seks is niet een must. Maar hij wil eigenlijk (nog) helemaal niets. Hij huivert bij de gedachte. Het is prachtig hoe die twee thema’s – seksualiteit en geveinsde seks op het grote scherm – hier met elkaar verbonden worden; hoe mensen ondanks uiteenlopende verlangens toch gevoelens voor elkaar kunnen hebben. Hoe de liefde soms een onoverwinnelijke kracht is – dat geldt ook voor de eerste aflevering.

En ook The Guy heeft zijn liefde gevonden. Een eenogig hondje genaamd Fomo. Dat is een afkorting die staat voor Fear of Missing Out. Ironisch niet waar? Want als er iemand is die de mooie momenten des levens nimmer mist, dan is het wel The Guy.