De oprukkende landbouw in Zuid-Amerika vormt de grootste bedreiging voor het Amazonegebied. Sandra Korstjens bezocht er vijf landen.
Correspondent Sandra Korstjens maakt zich grote zorgen over de ontbossing van het Amazone- regenwoud. Dus toen zij een dagje op pad ging met een Braziliaanse houtbaron, en er live voor haar neus een grote boom werd neergehaald, kwam dat harder binnen dan verwacht. Korstjens: ‘Het was een boom van dertig jaar oud, en in een paar seconden was-ie weg. Hup, de kettingzaag erdoor. Die boom viel om en dat gaf zo’n lawaai, omdat hij ook heel veel kleine boompjes erom heen in zijn val meenam. Het was zo’n complete verwoesting. Terwijl het stof neer dwarrelde, stonden de tranen in mijn ogen. En de houtbaron naast mij stond er gewoon om te lachen. Hij zei: “Ja, voor ons is dit eten”.’
Het is een van de taferelen uit de zesdelige reisserie De Amazone, waarin Sandra Korstjens (31) op reis gaat door het unieke regenwoud in Zuid-Amerika dat 5,5 miljoen vierkante kilometer beslaat, verspreid over negen landen. De Amazone staat bekend om zijn ongekende rijkdom aan natuurlijke hulpbronnen, maar wordt ernstig bedreigd: afgelopen jaar is bijna 10.000 vierkante kilometer oerwoud verdwenen door ontbossing en illegale houtkap. Als het zo doorgaat, is het regenwoud in 2050 in omvang gehalveerd. Aanleiding genoeg voor Korstjens om verhitte discussies te voeren bij de boeren en houtkappers die zij op haar pad vindt.
Maar in Amsterdam, waar Korstjens een maandje verblijft voor de afronding en promotie van haar serie, benadrukt de correspondent Latijns-Amerika dat zij haar gesprekspartners altijd open tegemoet treedt. ‘Ik ben tenslotte ook bij hen te gast. Mijn doel is om mensen beter te begrijpen. Er is al zoveel polarisatie. Een oordeel geef ik liever niet, dat mogen mensen thuis doen. Maar ik moet zeggen dat aan het einde van de draaiperiode mijn emmer wel vol was gelopen. Ik woon zelf in Brazilië, ik ken mensen aan alle kanten van het politieke spectrum. Dus in mijn privéleven kreeg ik iets minder geduld met mensen die al te bizarre ideeën verdedigen.’