Henry van Loon probeert steeds meer van zichzelf te laten zien in zijn shows en op tv

Henry van Loon (42) probeert steeds meer van zichzelf te laten zien in zijn theatershows en op tv. Maar welke versie komt het dichtst in de buurt van de ‘echte’ Henry van Loon?

De derde aflevering van het nieuwe seizoen Tropenjaren laat haarfijn zien wat Henry van Loon als acteur allemaal in huis heeft. Met een spanningsboog van 25 minuten legt huisvader Jelle Klein, zijn personage in deze comedyserie, een hele route van emoties af. Hij gaat van geduldig en behulpzaam naar gefrustreerd en wanhopig, om te eindigen met een eruptie van pure woede.

Wat is er nou aan de hand: Jelle en zijn vrouw Rosa (Jelka van Houten) verheugen zich op een weekendje weg in een luxe hotel in Noordwijk. Jelle is dolblij met zijn nieuwe auto, een ware ‘stadsjeep’, waarmee hij met zijn vrouw en jonge dochtertje Stella naar de badplaats zal rijden.

Door een ongelukkig toeval weet de immer vervelende buurvrouw Mira (smakelijke rol van Dunya Khayame) zichzelf samen met haar nog vervelender echtgenoot Robert (Peter van de Witte), uit te nodigen voor het tripje. Robert maakt continu denigrerende opmerkingen over de stadsjeep, die volgens hem geen ‘echte jeep’ zou zijn.

Mira en Robert gaan zogenaamd mee als oppas voor Stella, zodat Rosa en Jelle ook wat romantische uurtjes voor zichzelf hebben. Maar door de hotelbediende de juiste fooien toe te schuiven worden de rollen snel omgedraaid. Mira en Robert worden gepromoveerd naar de presidentiële suite, waar zij zich uitstekend vermaken. Ondertussen moeten Rosa en Jelle met de stadsjeep én de twee lastige kinderen van Mira en Robert op pad.

Het gezicht van Henry van Loon blijft lange tijd in de plooi, maar er is van alles op af te lezen. Uit alle macht blijft Jelle proberen om de leuke, vrolijke pappa te zijn, maar in de slotscène kookt het pannetje over. Op de parkeerplaats van Huis ter Duin schreeuwt Jelle: ‘Jullie zijn gewoon jaloers met jullie familiebusje, die helemaal stinkt naar de pis!’

De geslaagde serie Tropenjaren sluit naadloos aan bij de levensfase waarin cabaretier en acteur Henry van Loon (42) zich bevindt. Van Loon begon met cabaretvoorstellingen waarin hij veel typeringen deed en fantaseerde over levens die hij zelf nooit geleid heeft. Hij deed alsof hij een onverschrokken Navy SEAL bij de Amerikaanse marine was (in Electropis, 2013), topmodel bij modekoning Tommy Hilfiger (in Sluimer, 2014), of dat hij was opgegroeid met zijn oma op het Chinese platteland (Sleutelmoment, 2017). Dat leverde heerlijke comedyscènes op.

Sinds de voorstelling Onze Henry is zijn cabaret persoonlijker geworden en vlucht Van Loon (iets) minder in totaal bij elkaar gefantaseerde avonturen. In deze ontroerende voorstelling vertelde de cabaretier over het overlijden van zijn moeder, en werd een inkijkje geboden in het leven van een oer-Brabantse familie uit Oirschot.

In 2022 volgde Jannie the show dog, zijn zesde solovoorstelling, die deze week op televisie wordt uitgezonden. Hierin behandelt Van Loon zijn leven als kersverse vader van Bonnie, het dochtertje dat hij in 2020 kreeg met zijn vrouw Jelka van Houten. Van Houten had al twee kinderen uit een eerdere relatie. Sindsdien vormen zij en Henry een samengesteld gezin.

Jannie the show dog is zo’n fijne voorstelling omdat Van Loon dit persoonlijke verhaal paart aan zijn talent voor het neerzetten van absurde types en extreme situaties. Bij hem wordt er niet bepaald zoetsappig tegen het vaderschap aangekeken. Van Loon schetst een jonge vader die op een roze wolk zou moeten zitten, maar in werkelijkheid uit elkaar klapt van de stress.

Memorabel is een scène in de wachtkamer van het ziekenhuis waarin Van Loon een zwangere vrouw observeert die zich gedraagt als een soort zeemonster dat grote hoeveelheden voeding naar binnen slokt. Haar onderdanige man zit er gedwee naast. Van Loon weet beide figuren treffend na te spelen.

Zo zitten er meer verhalen in Jannie the show dog waarin Henry laat zien dat het leven van jonge ouders niet over rozen gaat. Dat geldt ook voor de hond Jannie, de pluizige labradoedel waar de show naar is vernoemd. Zij is door de komst van de baby veroordeeld tot een bijrol en krijgt nauwelijks aandacht. Van Loon zingt een fraai lied hierover.

Ook mooi zijn de verhalen over Henry’s leven als ‘bonusvader’. Hij doet flink zijn best om een band op te bouwen met de zoon en dochter van Jelka. Dat leidt tot een sterke scène in een lunchroom, waar de bonusvader contact probeert te maken met zijn bonuszoon, die stug de Donald Duck zit te lezen.

Lees dit artikel verder in VARAgids 49, vanaf dinsdag 3 december 2024 in de winkel, op de mat en in de app (alleen voor VARAgids-abonnees).