Face to Face S01E01-02: heftige snelkookpan

De Deense acteur Ulrich Thomsen is weer terug op zijn oude nest. Na zijn geniale optreden als psychopaat Kai Proctor in het ondergewaardeerde Amerikaanse drama Banshee is hij nu te zien als rechercheur Bjorn in de in Kopenhagen gesitueerde thriller Face to Face. De eerste aflevering speelt zich af in een mortuarium waar de diender zich komt melden voor een nieuwe zaak: een jonge vrouw zou zelfmoord hebben gepleegd. Ter plekke komt Bjorn erachter dat het zijn eigen dochter betreft. Met een traumatische reactie tot gevolg, want lieve Christina had toch geen zelfmoordneigingen?

De aflevering is een onvervalst kamerspel. De camera is opgesloten in de kille ruimte. Bjorn gelooft de patholoog niet wanneer hij zelfmoord concludeert, en bedreigt en intimideert hem. Thomsen acteert de wanhoop met verve. Want terwijl zijn personage eerst nog laconiek de zaal komt binnenwandelen is het al snel bittere ernst. Overigens is het Thomsens bloedeigen dochter die onder een wit laken ligt, wat het geheel nog curieuzer maakt. Maar misschien is dat wel typisch Deens? De tweede aflevering speelt zich af in het appartement van Christina, waardoor de puzzelstukjes langzaam maar zeker op de goede plek komen te liggen.

Face to Face is in zekere zin een vreemde eend in de bijt. De afleveringen duren zo’n 20 minuten – de lengte van een sitcom - terwijl 40 gebruikelijker is voor een krimi. Hoewel deze korte duur het drama juist ten goede komt. Thomsen begeeft zich in een snelkookpan waarin emoties zich kort op elkaar opvolgen. Terwijl het nergens geforceerd aanvoelt. Dat is een knappe prestatie. Dat komt omdat Thomsen is uitgegroeid tot een man van naam die een serie als Face to Face zonder enig probleem kan dragen.