Gerard Ekdom en Wijnand Speelman over Serious Request

Dj’s Gerard Ekdom en Wijnand Speelman noemen Serious Request en hun verblijf in het Glazen Huis het meest ultieme wat ‘radio-idioten’ kunnen doen.

Als stagiair en kabelsjouwer proefde 3FM-dj Wijnand Speelman (36) in 2007 voor het eerst de Serious Requestsfeer. Toen zat Veronica-dj Gerard Ekdom (46) voor de derde keer in het Glazen Huis: zijn debuut was in 2005 – ‘bijna 20 jaar terug, ik durf het nauwelijks te zeggen’ – in totaal verbleef hij er acht edities. Wijnand zat vorig jaar in Nijmegen en betreedt binnenkort met Barend van Deelen en Sophie Hijlkema het huis in Zwolle voor Metakids. Een dubbelgesprek met beide ervaringsdeskundigen over de magie van het fenomeen.

Wat is het mooiste aan Serious Request?

Gerard: ‘Dat je samen iets doet voor een goed doel. Voor het Rode Kruis of schoner drinkwater. Dat je een stille ramp op de kaart zet waarvoor eerder niet veel aandacht was. Dat je dat kunt doen door dag en nacht radio te maken is het meest ultieme voor vakidioten zoals wij. Mensen in beweging krijgen die elkaar opjutten om te doneren: geweldig. Net als compleet naar de klote te zijn op Kerstavond en tegelijkertijd op het podium dat mooie bedrag te zien.’

Wijnand: ‘Op die plek zo intensief radiomaken was altijd mijn grote droom sinds ik voor het eerst in 2007 het huis binnenging als stagiair. Er is niks mooiers. Ik denk dat Gerard het Glazen Huis boven de Top 2000 kiest.’ Gerard: ‘Absoluut. Ik vond onlangs een usb-stick met beelden van mijn laatste editie in 2014 in Haarlem. Zoveel mensen, zoveel sfeer. My god, wat gebeurde er allemaal? Het is niet uit te leggen aan mijn kinderen en je kunt je er niet psychisch op voorbereiden. Er telt maar één ding: You’re on a mission.’

Wijnand: ‘Toen burgemeester Bruls vorig jaar in Nijmegen de deur achter mij en Sophie en Barend dichtdeed, zeiden we: vol gas, zonder remmen. Samen met het complete team – dan ga je vliegen’.

Gerard: ‘En dat trekt je door de moeilijke momenten heen. Zeker wanneer je halverwege de man met de hamer tegenkomt door slaap- en voedselgebrek. En je maag constant samentrekt en rare geluiden maakt: ouersurghhghgh. Dan overleef je op de flow van muziek en adrenaline en je pikt energie van iedereen die langskomt. Daarvoor ging ik zelfs uren bij de brievenbus zitten. Irritant dat sommigen hard op de ramen gingen kloppen.’

Wijnand: ‘Ik heb natuurlijk nog maar één ervaring. Behalve dat we geen eten hadden, mochten we ook onze telefoon niet meenemen waardoor onze wereld heel klein werd, die bestond alleen uit de Grote Markt. Wanneer ik naar links keek, zag ik een hele rij patiënten met ALS, de ziekte waarvoor we geld inzamelden. Heel indrukwekkend. Soms dreigde ik door te draaien. Dan dacht ik: hoe kunnen we al die mensen op tijd op een goede manier aan het woord laten? Dan moest ik even pas op de plaats maken. Met die tegenstrijdige mix aan emoties moet je sowieso leren omgaan: sommigen komen puur om te feesten, anderen delen een kwetsbaar verhaal. Dat in combinatie met weinig eten en slaap is een soort mindfuck.

Hoe overleefden jullie dat gebrek aan slaap en eten?

Gerard: ‘Oordoppen waren mijn beste vriend. Er is altijd iemand aan het draaien en buiten staan dronken studenten te gillen. Heel leuk, maar wat minder als je wilt slapen. Met die doppen wordt dat gedempt tot een soort monotoon gedreun. Soms pakte ik maar drie uur slaap, dan weer acht. Als een zombie zat ik dan na afloop in de auto naar huis waar dat cup-asoupie met soepstengel een feestmaal was.’

Wijnand: ‘Ik slaap overal waar je me neerlegt. Barend houdt ervan de verwarming hoog te zetten dus ik sliep in een mega-heet hokje, een soort hotboxen. Ik voelde me een emotioneel wrak aan het einde, zag een uur voor het eind de finish bijna letterlijk voor me. Nog die plaat, dan die plaat. Eenmaal buiten liep er een dame met een schaal bitterballen langs en ik bedelde of ik er een af mocht pikken. Heerlijk. Verder heb ik die avond niets gegeten, mijn lichaam stond er niet naar.’

Kom je tot een nieuw inzicht door zo’n intense tijd?

Wijnand: ‘Het klinkt cliché: er gaat niets boven de kracht van “samen”. En dat kan alleen op die manier bij radio. Er zijn veel aanwezigen op dat plein en toch voelt het intiem door het delen van persoonlijke verhalen. Dan raak je een snaar en ontstaat het olievlek-effect: steeds meer mensen willen meedoen en doneren. Ik kneep mezelf in mijn arm toen ik de oproep hoorde niet meer naar Nijmegen te komen omdat het zo vol was. En vervolgens werd er gezegd dat de pinautomaten leeg waren en niet meer bijgevuld konden worden.’

Gerard: ‘Ik luisterde en vond dat geweldig. Want natuurlijk luister ik nog steeds. Het verbaast me nog altijd dat wat begon als een grote gok in 2004 nu is uitgegroeid tot een traditie. Daarbij draait het niet eens om welk bedrag je nu precies ophaalt, maar dat je iets doet voor een goed doel waar normaal gesproken minder aandacht naar uitgaat. Ik ben ambassadeur van de stichting ALS en ik hoop dat Serious Request heeft bijgedragen aan het zoeken naar die speld in de hooiberg op het gebied van die ziekte'.

Welk nummer is voor jullie onlosmakelijk verbonden aan Serious Request?

Wijnand: ‘“Het goede leven” van The Opposites. Dat gaat over vrienden die ieder hun eigen weg gaan en toch verbonden blijven. Mijn beste vriend Barend van Deelen en ik keken naar gasten als Gerard en Giel Beelen. Onze droom was ook zo radio te kunnen maken. Barend heeft op een gegeven moment bij 538 gewerkt en is weer teruggekeerd naar 3FM en vorig jaar zaten we dus samen in het huis. Wat mij betreft is er niets mooier dan van je hobby je beroep maken en als je er ook nog eens vriendschap bij krijgt… Ik zette die plaat vorig jaar op en dat was dus janken.’

Gerard: ‘In het diepste geheim maakte ik tien jaar terug als Gary Fomdeck de kerstplaat “I’ll be there this Christmas”. Bedacht, geschreven en gemixt op een avond. Het nummer kwam binnen op 8 in de Mega Top 50 en op 1 in iTunes. Ogene en Madonna zullen me die week hebben gehaat. Het is meer dan drie miljoen keer gestreamd op Spotify. Ik ben er heel trots op, maar heb het nooit meer gezongen.’

Dit artikel komt uit VARAgids 50, vanaf dinsdag 10 december 2024 in de winkel, op de mat en in de app (alleen voor VARAgids-abonnees).