Conversations with a Killer: The Jeffrey Dahmer Tapes S01E01: kille bekentenissen

Documentairemaker Joe Berlinger heeft na series over seriemoordenaars John Wayne Gacy en Ted Bundy wéér een stapel tapes gevonden. Ditmaal voert de ijzige stem van Jeffreh Dahmer – over wie onlangs ook de dramatisering  Dahmer - Monster: The Jeffrey Dahmer Story in première ging – de boventoon in Conversations with a Killer: The Jeffrey Dahmer Tapes. De seriemoordenaar die tussen 1978 en 1991 zeventien slachtoffers maakte werd ooit tijdens verhoren met de politie opgenomen. De man die aan het begin van de reeks nog wordt omschreven als ‘beleefd en hartelijk’ klinkt op die opnames kil en berekend; stoïcijns en afgedreven van de realiteit.

Berlinger neemt vervolgens van de gelegenheid gebruik om Dahmers jeugd – die al meermaals werd belicht, onder meer in My Friend Dahmer (2017) – onder het vergrootglas te leggen: alcoholisme van zijn vader en rare verlangens zijn debet aan zijn moordlustige gedragingen. Oud-rechercheurs en andere betrokkenen vertellen in interviews wat de ‘Milwaukee Cannibal’ precies deed met zijn slachtoffers – precies dat zijn passages waar sommige kijkers vast op zitten te wachten. Dahmer staat in kringen van mensen met een bovengemiddelde interesse voor seriemoordenaars bekend als de ongekroonde koning van de gruwelijkheden.

Tijdens zulke interviews, waarbij Berlinger kennelijk graag naar de details vraagt, rijst de vraag: is dit inhoudelijk relevant of sensationeel? Interessanter, tegen het einde van de openingsaflevering, is als Berling een poging doet om het milieu – gay clubs in Milwaukee – te schetsen waar Dahmer zijn slachtoffers zocht: veelal piepjonge homoseksuele zwarte Amerikanen die vaak waren verbannen door hun familie en dus min of meer machteloos tegenover de seriemoordenaar stonden. Niettemin probeert Berlinger ook ditmaal weer door te dringen tot de psyche van een monster, terwijl hij weet dat het begrijpen daarvan onmogelijk is; Dahmer blijft onbegrijpelijk.

Conversations with a Killer: The Jeffrey Dahmer Tapes voegt in die zin niet veel toe aan het discours rondom de seriemoordenaar en lijkt vooral te zijn gemaakt voor de kijkcijfers.