Hoewel de frontier van het Wilde Westen niet meer bestaat doen eigentijdse televisiedrama’s je het tegenovergestelde geloven.
Foto credits: Paramount+
Sommige fans van The Sopranos (1999-2007) wisten het zeker: Tulsa King – Sylvester Stallone speelt een New Yorkse maffioso die na zijn celstraf een nieuw crimineel bestaan opbouwt in de Amerikaanse staat Oklahoma – zou een hit worden. Op zich geen rare gedachte: soms is scenarist Taylor Sheridan – zie Hell or High Water (2016) en Yellowstone (2018-) – zeer trefzeker. De acteur – bekend van Sons of Anarchy (2008-2014) – die scenario’s begon te schrijven heeft zich intussen ontpopt als een chroniqueur van de frontier; van het Wilde Westen. Stallone is ditmaal – na Jeff Bridges in Hell or High Water en Kevin Costner in Yellowstone – de cowboy van dienst.
Dat is ironisch: Stallone (76) ís een filmster. Die in de herfst van zijn leven uitwijkt naar televisie. Misschien wel omdat hij daar wél de rollen kan spelen waar hij naar smacht. Of omdat televisie beter betaalt? Ik las deze week Cinema Speculation , het nieuwe boek van filmmaker extraordinaire Quentin Tarantino. Een pure lofzang op cinema, én op Stallone. Tarantino was in zijn jeugd dol op de spierbundel, en in het bijzonder op zijn doorbraakfilm Rocky (1976). De boksfilm is geniaal, aldus de maker van klassiekers als Pulp Fiction (1994). De belichaming van de Amerikaanse Droom.
Daar draaien westerns van nu vaak om: weemoed naar vervlogen tijden. Toen de wereld – zogenaamd, zogenaamd – een stuk minder complex was. Met zo’n premisse moet je wel uitkijken. Al snel maak je televisie- of filmdrama’s die uitsluitend ventileren dat het vroeger ‘beter’ was. Zie dan ook The English (2022-) – een passieproject van actrice Emily Blunt, die tevens produceert – als een mooi tegenvoorbeeld. Die Brits-Amerikaanse westernreeks draait juist om een cowgirl (Blunt) in plaats van een cowboy en verlegt ook de focus naar ‘minderheden’ – dat wil zeggen: de oorspronkelijke bewoners van de Verenigde Staten, die ooit in de meerderheid waren.
Maar terug naar Stallone. Fans van The Sopranos hadden hoge verwachtingen van Tulsa King. Ómdat Stallone erin speelt. Maar ook omdat Max Casella – Benny Fazio uit The Sopranos – erin speelt, evenals Domenick Lombardozzi, die de kijker weer zal herkennen uit The Wire (2002-2008). Kortom, dan moet het wel goedkomen. Zo werkt het evenwel natuurlijk niet. Stallone + Sheridan + Fazio + Lombardozzi = geen gegarandeerd succes. Bovenal: Stallone heeft al jaren geen gedenkwaardige film meer gemaakt - het recent bij Prime Video verschenen Samaritan (2022) is een treurig bewijs hiervan. Een gemankeerde superheldenwestern gefilmd in de grote stad.
Tulsa King – de misdaadserie van streamingdienst Paramount+ is in Nederland nog niet te zien – kreeg overigens aardige recensies. Maar is dus qua artistiek niveau geen opvolger van The Sopranos , als je de Amerikaanse televisiepers moet geloven. We moeten ook niet alles gaan vergelijken met dat bijna-perfecte televisie-epos. Hoewel het vehikel voor James Gandolfini bij vlagen ook wel wat weg had van een western: Tony Soprano voelde zich soms zo zielsalleen, alsof hij in een gortdroge woestijn stond te schreeuwen om water. Rocky is in dat opzicht ook een western, met een bokser als archetypische loner. Soms komen cowboys – Stallone werd geboren in het New Yorkse Hell’s Kitchen – gewoon uit de metropool, zoveel is duidelijk.
Onze nieuwsbrief ontvangen? Iedere vrijdag de nieuwste series en films in je inbox! Meld je hier aan.