We zijn er nog niet en je mag nog niet juichen, maar zo langzaamaan begint het toch te voelen alsof we de grootste ellende hebben gehad. Alsof die pandemie grotendeels achter ons ligt. Nu de mist een beetje optrekt, zie ik wat er overblijft. En dan maak ik daar een liedje over. De zin ‘Heb lief, de rest is ruis’ kwam bij me op, want ik was verdrietig over de dood van mijn lieve tante maar ook gelukkig om de mensen met wie ik daar rond de kist om kon huilen. Ik googlede de zin, want ik dacht: volgens mij is dit niet van mezelf. Ik vond het twitterprofiel van Zvezdana Vukojevic, journaliste, die in haar bio had staan: ‘Bedenker van de zin: Heb lief, de rest is ruis.’ Raak. Ik vroeg haar toestemming er mee aan het schrijven te slaan en ook waar de zin vandaan kwam. Ze had het bedacht na een onmetelijk groot verlies in haar eigen leven, toen ze in die ellende merkte: uiteindelijk is waar je echt wat aan hebt de buurvrouw die een pannetje soep komt brengen. Nou ja, bijvoorbeeld. Ik kan het beter zingen, denk ik.
Ontvang elke werkdag de beste kijktips met de Avondeditie-nieuwsbrief