Captain Marvel: solide introductie van ultraheldin

Hoe noem je een super-superheld? Summumheld? Superiorheld? Ultraheld misschien, of ultraheldin in dit geval. Want gevechtsvlieger Carol Danvers is na haar transformatie tot Captain Marvel, die in deze film uit de doeken wordt gedaan in flashbacks, de sterkste superheld in het schier eindeloze pantheon van door krachten bevangen mensen en aliens uit de Marvel-comics. Hoewel 'sterkste' een betwistbare kwalificatie is temidden van lieden als Spider-Man (gebeten door een radioactief spinnetje en sindsdien praktisch in staat te vliegen middels zijn spinrag-spruitende vingertoppen) en Iron Man (zo rijk en slim dat hij een technologisch wonderpak kan knutselen dat ook hem praktisch in staat stelt te vliegen). Maar Captain Marvel kan écht vliegen, uit stilstand en uit zichzelf, helemaal het heelal in als dat zo uitkomt en alleen maar gehuld in een cool pakje. Het enige dat ze verder hoeft te doen is heur haar in een blonde hanenkam te coifferen, lijkt het. Het heeft allemaal iets te maken met gefuseerd DNA en een ontploffende raketmotor met superplasma, of iets dergelijks. De namen, geschiedenissen, krachten en onderlinge relaties en allianties onder de Marvel-helden zijn ingewikkelder dan die in Lord of the Rings en het Oude Testament tezamen; voor de welwillende leek is er geen touw aan vast te knopen en alleen hardnekkige insiders en fans - waar er ongelofelijk veel van zijn - snappen precies hoe het zit.

De makers van de Marvel-films zijn zo verstandig om zowel voor de fans als voor de leek te cateren: het wordt allemaal niet te ingewikkeld gemaakt en ze vergeten vooral niet om een soms opmerkelijk hoge dosis zelf-relativerende humor op te dienen, waardoor alles voor iedereen onderhoudend en verteerbaar blijft. Vaste ingrediënten zijn heel gewone en herkenbare mensen, vaak ook nog jong, die hun eigen angsten, onzekerheden en zwakheden weten te overwinnen, en zo een inspiratie voor de (veelal puberende) lezer/kijker zijn, en dan door een samenloop van ongeloofwaardige omstandigheden superkrachten krijgen toebedeeld. De lezers/kijkers in de doelgroep moeten het weliswaar zonder die superkrachten doen, maar kikkeren er toch van op. Na zo het leerzame voorbeeld te hebben gegeven, slaan de Marvel-helden vervolgens alles en iedereen kort en klein, steeds tot nut van de goede krachten in het universum.

Captain Marvel is geen uitzondering: ze leert in de loop van de film haar eigen echte verhaal en identiteit kennen en schudt haar twijfels en de foute mensen in haar leven krachtig van zich af, en helpt al doende Nick Fury - een fijne en sympathieke rol van Samuel L. Jackson die hier eindelijk weer eens met uitgeschakelde auto-pilot acteert - van de S.H.I.E.L.D. organisatie een handje. We leren trouwens ook hoe Fury dat oog kwijtraakte, maar dat is strikt voer voor de fans. Voor alle andere kijkers is het vooral erg mooi om de interactie tussen de kleine cast (klein in vergelijking met de nog spectaculairdere Avengers-films tenminste) te zien. Opvallend goed is Ben Mendelsohn ( Una , Bloodline , Darkest Hour ) als de groene alien Talos, leider van de kameleontische Skrulls; hij en Larson krikken het niveau van de film enorm op met hun vaak subtiele acteerwerk. Ook de decors en muziek zijn prachtig en retro, want het verhaal speelt zich af in 1995.

Brie Larson (Room, Free Fire ) is duidelijk de juiste keuze voor de rol en een waardige tegenstrever van Wonder Woman van Marvel-concurrent DC Comics. Gal Gadot is prima als Wonder Woman, maar Larson is 'gewoner' dan glamourgirl Gadot en tegelijkertijd nog meer kick-ass; zie liet in Kong: Skull Island al zien een geloofwaardige actieheldin te zijn. Ook vliegend door de ruimte doet haar vertolking van Captain Marvel nooit bespottelijk aan, wat toch wel een groot risico is met zo'n stripfiguur-achtige rol. De keren dat je wel om haar moet lachen is dat de bedoeling, zoals wanneer ze tijdens een geweldige auto-metro-achtervolging een oud vrouwtje in elkaar beukt (eigenlijk een shape-shiftende alien uiteraard). Het is allemaal, zoals de Britten dat uitdrukken, 'good fun' en doet uitkijken naar de volgende Avengers-film, waarin Captain Marvel ook meedoet. In de bij Marvel inmiddels vertrouwde post-credit-scène wordt er alvast gelinkt naar die film. Blijf ook daarna zitten trouwens want helemaal op het einde zit nóg een gedenkwaardige scène waarin we achter de merkwaardige plaats komen waar de Tesseract zit verborgen…

Captain Marvel is vanaf 13 oktober te zien op Disney+