Bioscooppremière: Avengers: Infinity War

Wij Germaanse volkeren noemen hem Donar en vernoemden de donderdag naar hem, de Scandinavische mythologie kent hem al millennia onder de naam Thor. Hij is een eerbiedwaardige god uit de oudheid van de mensheid en het werkt op de lachspieren om hem aan boord van een ruimteschip de ondergang van het universum te zien bespreken met een triggerhappy wasbeer.

Geloofwaardigheid is een begrip dat de makers van Avengers: Infinity War met een resolute zwiep het raam hebben uitgegooid, maar net als in veel geslaagde genrefilms- en series wordt de interne logica strikt gehandhaafd, waardoor je als kijker wel degelijk een kader hebt; niet álles kan in dit ooit door striptekenaars Stan Lee en Jack Kirby geschapen universum. Maar er kan wel veel en dat hebben de regisseurs Joe en Anthony Russo, eerder verantwoordelijk voor de laatste twee Captain America-films en comedy-series als Arrested Development, volledig uit weten te buiten in een wervelende en adembenemend vormgegeven, planeet-hoppende film.

  Ondanks de talloze locaties en de vele hoofd- en bijfiguren uit de soms overlappende teams van Avengers en Guardians raak je het overzicht niet kwijt in dit verhaal, wat een prestatie is van de gebroeders Russo. Beide afsplitsingen van de Avengers nemen, na de eerdere interne akkefietjes in Captain America: Civil War, noodgedwongen contact met elkaar op, als eerst de aarde en vervolgens het ganse universum wordt bedreigd door Thanos (Josh Brolin in CGI). Thanos is een extreme aanhanger van het malthusianisme, die van mening is dat alle armoede en honger in het heelal kunnen worden uitgebannen door het uitroeien van precies de helft van alle levende wezens. Hij probeert zijn ideaal te bereiken door de zes 'inifinity stones' te bemachtigen, die hem kosmos-brede macht zouden opleveren en bewaakt worden door diverse superhelden (voor een uitleg over de stenen en al het andere in het uitputtend uitgebreide Marvel-universum zie de Marvel-wiki ). Beide teams, plus de Guardians, slaan al snel de vele handen ineen.

Het verhaal in meer detail navertellen zou een clusterbom aan spoilers opleveren - er gebeurt érg veel dat fans als schokkend kunnen ervaren - maar de spilfiguren in de strijd met Thanos zijn Iron Man (Robert Downey Jr.), Doctor Strange (Benedict Cumberbatch), Thor (Chris Hemsworth) en Peter Quill (Chris Pratt) en zijn geliefde Gamora (Zoe Saldana). Maar alle andere vrouwelijke en mannelijke superhelden - plus de sarcastische wasbeer Rocket (stem van Bradley Cooper) en het boompje Groot - krijgen ook voldoende screentime gedurende de tweeënhalf uur die Infinity War in beslag neemt. Alleen Black Widow (Scarlett Johansson) heeft teleurstellend weinig te doen. De grote finale-veldslag speelt zich af in Wakanda, het land uit Black Panther , en ziet er geweldig uit dankzij de vele honderden (misschien wel duizenden) visual effects-artiesten die op de idioot lange aftiteling staan, die je echter wel helemaal moet uitzitten vanwege de scène die erop volgt, waarin vooruit wordt gewezen naar de vervolgfilm die over precies een jaar gaat draaien.  

Er wordt veel en terecht geklaagd over hoe peperdure maar zeer lucratieve blockbusters als deze de grote filmstudio's afhouden van kleinere producties, maar voor deze keer dient dat geklaag te verstommen; met Avengers: Infinity War bereikt Marvel Studios een voorlopig artistiek hoogtepunt. De mix van actie, emotie en vooral de aanhoudende en vaak perfect geschreven en geacteerde grappige dialogen die alle bombast van de broodnodige lichtheid voorzien, is subliem geslaagd. De Russo's tonen volledige beheersing over het Marvel-materiaal en dat levert gewoon een erg fijne film op, die dienstbaar is aan het superhelden-genre maar dat tegelijkertijd in een aantal komische en dramatische scènes ook overstijgt. Okay, misschien was de Marvel-verfilming Logan vorig jaar nog beter, maar dat was een totaal ander soort film waar je bovendien veel minder vrolijk van werd.

Uiteraard helpt het als je op zijn minst iets van voorkennis hebt voor het zien van Infinity War, maar als kennismaking met het uitdijende fenomeen Marvel is deze film best geschikt. Bovendien: zelfs veel fans hebben het overzicht inmiddels waarschijnlijk gedeeltelijk verloren - ziehier een hilarische en totaal verwarrende poging tot verheldering van ScreenCrush op YouTube. Laat je dus niet afschrikken door hun samenvatting van de vorige achttien films; je kunt gewoon achterover leunen en de karakters, verhalen en visuals van Infinity War over je heen laten komen. Bij voorkeur in IMAX 3D, een filmformaat dat geschapen is voor deze film; bij de IMAX-persvoorstelling in Amsterdam bleek het effect daarvan op ogen en oren aangenaam verpletterend.