Big Little Lies S02E01-03: stilte voor de storm

Foto credits: HBO

‘Vrouwelijke octopussen eten soms hun mannelijke partners na de seks', vertelt Jane (Shailene Woodley) in het aquarium waar ze werkt aan een groep jonge bezoekers. Haar collega en 'love interest' Corey (Douglas Smith) vult vervolgens aan: ‘Maar sommige dieren houden gepaste afstand.’ Met deze vluchtige woordenwisseling komt de serie meteen tot de kern van het tweede seizoen: vrouwen zijn in staat hun mannen te verslinden, waardoor mannen op hun hoede zijn. En tegelijk kan je dode man – zie de perikelen rondom Perry (Alexander Skarsgard), vorig seizoen – in je traumatische herinneringen weer springlevend zijn.

Het is overduidelijk dat Celeste ( Nicole Kidman ) en Bonnie (Zoë Kravitz) lijden aan posttraumatische stressstoornis. En bij de laatstgenoemde - diegene die het deed; die Perry doodde – speelt gewetenswroeging ook nog eens een grote rol. Een jaar na het incident – de personages zijn in wezen ook goede actrices – is er niemand veroordeeld, hoewel de zaak nog niet is gesloten. De moeder van Perrry, Mary Louise ( Meryl Streep ), probeert zich er innig mee te bemoeien, ze kan zich niet voorstellen dat haar zoon een verkrachter is. En ze ondersteunt ook nog eens haar schoondochter en haar twee kleinzonen – en dat leidt tot behoorlijk wat ongemak.

Streeps personage, een gewiekste, oordelende feeks, gaat snel onder je huid zitten. De meesteres van het toneelspel weet met haar onuitstaanbare maniertjes een ontzagwekkend personage van vlees en bloed te creëren. Streep is ook de sleutel in dit tweede seizoen: zij kan de precaire vrede die er is tussen de vrouwen – door buitenstaanders ‘De Monterey 5’ genoemd – verstoren. Door te gaan graven in het verleden en door te provoceren. Hoewel de vrouwen, zo blijkt maar weer eens, van zichzelf natuurlijk ook al over de nodige onhebbelijkheden beschikken. Madeleine ( Reese Witherspoon ) met haar geroddel; Renata (Laura Dern) met haar hooghartige gedrag.

De eerste drie afleveringen laten zich omschrijven als de stilte voor de storm. Perry’s dood heeft een rimpel in de oceaan veroorzaakt, die naarmate hij aan zal spoelen in Monterey de vorm van een tsunami zal aannemen – in de overgangen van scènes wordt hier in de montage ook mee gespeeld: de zee zal onstuimig worden.

De vraag rijst natuurlijk: was deze sequel nodig? Sommige critici zien een knieval voor de fans, die smachtten naar, misschien zelfs bedelden voor, een vervolg. Een antwoord op deze superrelevante vraag is eenvoudig: wie wil Woodley, Dern, Kravitz, Witherspoon, Kidman (én Streep) niet nog eens elkaar van het scherm af zien spelen? En hoewel de nieuwigheid er vanaf is, kunnen we stellen dat showrunner David E. Kelley een wonderbaarlijk scenario in elkaar heeft gepuzzeld, en ook de regie van Andrea Arnold (American Honey) is subliem.

En Big Little Lies is niet alleen drama, maar ook veel komedie: zoals wanneer Derns personage gefouilleerd moet worden bij de ingang van de rechtbank (haar man wordt verdacht van fraude en er dreigt een beslaglegging, waarop Renata schreeuwt: ‘Ik wil niet niet-rijk zijn!’).