Het derde seizoen toont de obstakels die Sam dient te overwinnen voor persoonlijk succes.
‘Sam Gardner, je timing is vreselijk. De liefde verklaren, vlak voor we gaan studeren’, geeft Paige (Jenna Boyd) verbolgen aan. In twee seizoenen heeft Atypical laten zien dat het een komische sitcom is vol met levenslessen en een herkenbare familiedynamiek. Alles weergegeven door de lens van Sam (Keir Gilchrist), een jongen met een autisme spectrum stoornis.
Aan het einde van het tweede seizoen lieten Sams ouders de teugels los en gaven hem toestemming om te studeren. Zijn vader, Doug (Michael Rapaport), houdt nog vast aan de kleine vlam die gloeit in de stormige relatie met zijn vrouw Elsa (Jennifer Jason Leigh), die hem bedriegt. Sams jongere zus Casey (Brigette Lundy-Paine) had een goede relatie met haar vriend Evan (Graham Rogers), maar ze worstelt met haar seksualiteit wanneer ze haar gevoelens omarmt voor haar vriendin Izzie (Fivel Stewart).
In de opener van het derde seizoen volgen we Sam terwijl hij een eerstejaarsstudent wordt en alle uitdagingen die met het idee gepaard gaan. Hij wil de nieuwe fase van zijn leven alleen beginnen, en dus gaat hij op zelfontdekking zonder de hulp van Elsa en de diensten voor gehandicapten die via de school worden aangeboden. Net zoals in de voorgaande seizoenen krijgt hij wel steun van zijn beste vriend Zahid (Nik Dodani), Paige (nu in een lange afstandsrelatie), en Casey die altijd achter hem staat.
In het huidige tv-landschap waar representatie en inclusiviteit meer dan buzzwoorden zijn geworden, houden de schrijvers er rekening mee om zorgvuldig kwesties weer te geven voor mensen die leven met een beperking. Maker Robia Rashid (The Goldbergs) toont op een overtuigende wijze hoe Sam het leven blijft verklaren door zijn persoonlijke lens – en natuurlijk middels zijn passie voor pinguïns, die opmerkelijk accuraat het menselijke gedrag illustreren. Hoewel Gilchrist zelf geen beperking heeft zorgt hij voor een gevoelige en authentieke weergave. Tevens zijn er (wederom) acteurs in bijrollen te zien die daadwerkelijk op het autismespectrum zitten.
Het leven op de universiteit is nog niet zo eenvoudig, ontdekt Sam al snel wanneer hij zich inschrijft voor zijn lessen, en twijfelt om zijn status door te geven aan zijn medestudenten. Daarnaast heeft hij nog een extra drijfveer om te slagen wanneer hij ontdekt dat vier van de vijf studenten met autisme spectrum stoornis niet afstuderen aan de universiteit.
‘Ik wil mezelf niet opnieuw uitvinden. Ik wil gewoon niet falen, niet de vier van de vijf zijn. Verder wil ik gewoon mezelf zijn, in mijn eigen kleren’, geeft Sam resoluut aan tegen Zahid over hun nieuwe studentenleven. Atypical toont dat het leven niet altijd volgens plan verloopt, ook al heb je elk detail gepland. Sam Gardner werkt in ieder geval hard aan zijn eigen succesvolle toekomst.