Gijs Groenteman stapt in de voetsporen van zijn moeder Hanneke

Moeder Hanneke Groenteman presenteerde tussen 1994 en 2001 De Plantage.
‘Het is heel gek om aan mij te vragen of Gijs de gedroomde presentator is voor zo’n programma, maar als moeder ben ik ontzettend trots op de dingen die hij doet. Als ik tegen mensen zeg dat hij de beste interviewer is die we hebben, dan vind ik dat echt. Het is best leuk dat hij in mijn voetsporen treedt, maar ik zou vooral het omgekeerde verschrikkelijk vinden: dat je kind zegt dat hij nooit zou willen doen wat jij doet. Ik ben dus blij dat Gijs houdt van het vak waar ik zo van hou. In mijn ogen doet hij het veel beter dan dat ik het ooit gedaan heb. Ik kijk en luister naar vrijwel alles wat hij doet, echt omdat ik dat heel erg leuk vind. En in Met Groenteman in de kast en De grote Harry Bannink podcast vind ik hem een ontzettend goede interviewer. Niet elke keer natuurlijk, maar als hij de tijd heeft en zonder ironie of sarcasme iemand interviewt, vind ik hem op zijn best. Op televisie heeft hij nog wat uren te maken. Gijs is een groot fan van A.F.TH van der Heijden, voor de leesclub met Teun van de Keuken lezen ze die heel minutieus. Zoals ik ooit Voskuil twee keer heb mogen interviewen, hoop ik dat hij A.F.Th. van der Heijden in zijn programma kan krijgen. Dat gesprek zou ik graag willen zien.’ 

Alex Mazereeuw is televisierecensent van de Volkskrant.
‘Ik weet nog niet helemaal wat Groenteman op zondag gaat worden, maar ik ben er wel heel benieuwd naar. Mondo is helaas een vroege dood gestorven, in dit programma zit denk ik meer potentie. Dankzij de programma’s met Marcel van Roosmalen neemt Gijs Groenteman wel een doelgroep en een vaste groep kijkers mee. Hij is een fascinerende televisiemaker, die constant een balanceer act uitvoert tussen min of meer serieuze interviewer en ironische presentator. Ik vind dat best knap. Als ik de dagelijkse podcast Weer een dag heb beluisterd, vraag ik me altijd af of ik nog wel serieus naar een van zijn lange interviews kan luisteren, maar hij weet dat toch goed in balans te houden. Bij zo’n cultuurprogramma zullen we toch meer zijn serieuze kant zien, zonder dat het te zwaar wordt. Een zekere luchtigheid is wel noodzakelijk voor een cultuurprogramma, anders wordt het al gauw te stijfjes. Groenteman brengt dat mee, met zijn persoonlijke fascinaties en gevoel voor humor. Ik ben benieuwd hoe hij het gaat doen als interviewer op televisie. In Van Roosmalen & Groenteman hebben ze natuurlijk ook gasten, maar die zitten daar vooral ter ondersteuning van de presentatoren. In de podcasts hoor je duidelijk dat hij niet een lijstje vragen afvinkt, maar er echt een gesprek van wil maken. Daar houd ik van. Ik ben heel benieuwd of die aanpak zich verhoudt tot een televisiesetting waar alles veel meer voorgeprogrammeerd is. Hij lijkt me overigens eigenwijs genoeg om dat zelf te bewaken. Ik hoop op een brede mix van cultuur, met ook aandacht voor films en series. Dan ga ik zeker kijken. 

Lees de gesprekken met Aaf Brandt Corstius, Yvonne Hoksbergen, Fanny van de Reijt en Marcel van Roosmalen in VARAgids 4 vanaf pagina 30.