All the Light We Cannot See S01E01: generieke verbeelding van Tweede Wereldoorlog

Drama over de lotgevallen van een blinde Franse tiener en een jonge nazi in het Franse Saint-Malo stelt teleur. 

Augustus 1944. De geallieerden bombarderen ’s nachts de Franse kustplaats Saint-Malo. De nazi’s hebben de burcht die de stad omsluit hermetisch afgesloten. Soldaten en burgers zitten opgesloten. De blinde Franse tiener Marie-Laure LeBlanc (Ara Mia Loberti) maakt illegale radio-uitzendingen vanuit haar huis. Werner Pfennig (Louis Hofmann), een nazi die is gespecialiseerd in het afluisteren van radiosignalen, luistert heimelijk naar LeBlanc. Pfennigs superieuren zijn op zoek naar de jonge vrouw: iedereen die radio maakt is verdacht en kan via codes misschien wel informatie doorgeven aan de geallieerden. Het is aan beroepsengerd Reinhold von Rumpel (Lars Eidinger) om LeBlanc op te sporen.

Want er speelt ook iets met een juweel, waar Von Rumpel zijn aandacht op heeft gevestigd. Terwijl het verhaal begint in 1944, schakelt regisseur Shawn Levy (bekend van Stranger Things) terug naar 1934. In dat jaar weet Pfennig, die opgroeit in een weeshuis, voor het eerst een radio in elkaar te zetten. LeBlanc woont in Parijs, in een huis waar haar vader Daniel (Mark Ruffalo) een maquette van de stad in elkaar heeft geknutseld. Op die manier kan zijn dochter op de tast een kaart van de stad in haar hoofd construeren. In All the Light We Cannot See prevaleert de liefde boven de wetenschap, en boven kennis an sich.

Op zich is dat vrij logisch: de vierdelige reeks is gebaseerd op het gelijknamige boek van Anthony Doerr uit 2014. Doerr wilde een roman schrijven waarin jonge personages hun voorliefde voor technologie ontdekken. Hij streefde ook naar een genuanceerd verhaal over de Tweede Wereldoorlog en introduceert dus een ‘goede’ nazi. Want dat is Pfennig in feite. Klinkt nogal ongeloofwaardig (lang verhaal kort: tegen de tijd dat Pfennig in Frankrijk belandt heeft hij al behoorlijk wat bloed aan zijn handen). Daarnaast introduceert Doerr in het boek (en Levy in de serie) een onuitstaanbaar nazicliché: Von Rumpel had niet misstaan in ‘Allo! ‘Allo!.

Daar wringt de schoen: All the Light We Cannot See oogt generiek; alsof het scenario (een bewerking van Steven Knight, die bijvoorbeeld met Peaky Blinders heeft laten zien dat hij het wel kan) door een algoritme is geschreven. De serie oogt als een soort generieke, weinig inspirerende verbeelding van de Tweede Wereldoorlog. Dat ligt ten dele aan Levy’s weinig verheffende regie, maar ook aan het bronmateriaal. Daar kan Loberti, die prima acteert, helaas niets aan veranderen.

All the Light We Cannot See, vanaf donderdag 2 november 2023 in zijn geheel bij Netflix