A Merry Murdoch Christmas: plichtmatig, maar een warm bad

Voordat rechercheur William Murdoch de kerst kan vieren met zijn lieftallige echtgenote, moet hij eerst nog (uiteraard) een moord oplossen.

Eigenlijk wil rechercheur William Murdoch (Yannick Bisson) de kerst vieren met zijn vrouw Julia (Hélène Joy). Maar eerst moet de kerst nog worden gered, in deze speciale feestdagenaflevering van Murdoch Mysteries. Uiteraard werpt het titelpersonage zich op als de redder. In een mise-en-scène die speciaal voor de gelegenheid is aangekleed met sneeuw (dat ook fijn blijft liggen op de kozijnen) en door kaarslicht belichte interieurs die zijn opgetrokken in de tint rood die men al sinds jaar en dag associeert met de warmte van het kerstfeest. Kortom: A Merry Murdoch Christmas is een warm bad.

De plot speelt zich af enkele dagen voor de kerst, als een puissant rijke goeddoener wordt vermoord. De beste man zorgt er elk jaar voor dat de arme kinderen uit Toronto een presentje krijgen; hij is een soort vleesgeworden versie van de kerstman. Maar na zijn dood zijn de cadeaus ook verdwenen. Dickensiaanser wordt het niet, zou je kunnen stellen. En in de aflevering komt Mary Pickford, een Hollywoodster avant la lettre uit het tijdperk van de zwijgende film, ook nog even voorbij. Misschien wel omdat de makers er telkens plezier in scheppen om Murdoch Mysteries te wortelen in de geschiedenis, door beroemdheden weer tot leven te brengen.

Dit alles voelt bij vlagen plichtmatig aan. Logisch: je bent als scenarist gebonden aan de conventies van het kerstgenre. Dan maar je best doen om ervoor te zorgen dat die ontegenzeglijke kerstboodschap (iets met gemeenschapszin en medemenselijkheid) een beetje helder voor het voetlicht komt. Daar slaagt Murdoch onomwonden in.

A Merry Murdoch Christmas, op donderdag 17 oktober 2024 bij BBC First