Op 12 januari vond het BNNVARA Nagesprek De Toekomst van Suriname plaats in het Bijlmer Parktheater in Amsterdam. Samen met ruim 180 bezoekers in het Bijlmer Parktheater en 300 online bezoekers keken we de laatste aflevering van de BNNVARA-series Alles is Famiri en Ons Suriname. De presentatrices van de series, Amber Kortzorg en Raïsha Zeegelaar, waren aanwezig tijdens deze avond.
Na het bekijken van de afleveringen vond er een panelgesprek plaats met met de presentatrices, Kathleen Ferrier (voorzitter Unesco Commissie), Ivan Tai-Apin (filmmaker) en Kimberley Gonesh (bestuur Surinamese Students Abroad) over 'De Toekomst van Suriname'. Zaïre Krieger sloot de avond af met spoken word.
Wil je laten weten hoe jij de toekomst van Suriname voor je ziet? Laat het ons hieronder weten met een video!
Tijdens het nagesprek zijn vanwege tijdsgebrek niet alle vragen van het online publiek aan bod gekomen. Een selectie van de vragen hebben we achteraf nog door de panelleden en de presentatrices laten beantwoorden.
Mw Ferrier was/is lid van een diaspora- werkgroep. Welke ondersteuningsvragen/-verzoeken zijn er ontvangen vanuit Suriname/het kabinet?
Kathleen Ferrier: Op een aantal terreinen hebben we heel goed antwoord kunnen geven op concrete vragen uit Suriname. Zo was er een vraag van Bisschop Choennie, voor het opzetten van een hospice. Vanuit de rondetafelgesprekken die we als DIN georganiseerd hadden wisten we meteen wie in de diaspora we hiervoor konden benaderen. Werd een zeer productieve en vlotte samenwerking. Op andere terreinen (agro-industrie, infrastructuur (wateroverlast…) medische zaken, onderwijs, waren we nog volop in gesprek met de overheid en mensen in het maatschappelijk middneveld om de vraag scherp te krijgen..
Waarom kunnen we geen functioneerde lijn aanleggen met de Surinaamse DIS en de Nederlandse DIN?
Kathleen Ferrier: Diaspora Instituut Suriname had nog te kampen met een aantal opstrat ongemakken. Wisselende bezetting, etc. Inmiddels lijkt dit beter te lopen, er is ook samenwerking van DIS met het IOM (voor zover ik weet, ben niet meer bij DIN betrokken)
Kan er een intermediaire groep gevormd worden om een vervolg te geven aan die verbinding, die je noemt.
Kathleen Ferrier: Goed idee. Ik geef het door aan John Brewster, die nu het Diaspora Instituut Nederland trekt.
Is het een idee om instituten/ platforms te creëren waarbij talent in Su en Nederland elkaar kan treffen zodat er langdurige samenwerkingen uit kunnen ontstaan?
Kathleen Ferrier: Dat is precies waar al geruime tijd aan gewerkt wordt.
Voor een deel zijn dergelijke platforms er al (koppelen van vraag en aanbod) maar men streeft er naar die te koppelen en daardoor het bereikt te verbreden.
Nogmaals: zelf ben ik hier niet meer bij betrokken.
Wat was hét moment, voor Amber, dat zij het gevoel van 'thuiskomen' kreeg in SU? Wat maakte dat tot dat gevoel?
Amber Kortzorg: Het moment dat ik naast mijn vader aan de Suriname rivier zat en hij mij een brasa gaf aan het einde van ons gesprek en zei: je bent dan wel ver weg in Nederland maar in gedachte ben je altijd bij me en er zit ook een stukje Suriname in jou. Dat was het moment waarop ik besefte: ik mag hier altijd thuiskomen.
Komt er een documentaire waarin ook het basisonderwijs in Suriname aandacht krijgt? Mooi zou zijn wanneer BN'ers geboren in Suriname een toen-en-nu-versie maken.
Amber Kortzorg: Het basisonderwijs in Suriname verdient zeker aandacht, het is de bouwsteen van de samenleving en er zijn zeker veel punten die de moeite waard zijn om te onderzoeken en te laten zien. Ik zal je idee in gedachten houden!
Fantastische productie. Heeft Raïsha ervaren de grootte van tegenwerking voor Suriname een bijdrage willen leveren? Of is daarover gesproken?
Raïsha Zeegelaar: In een van de afleveringen sprak de president over je aanpassen aan de Surinaamse normen op de werkvloer. Als je dit niet doet kan je voor andere moeilijkheden komen te staan omdat de zakelijkheid zoals we die ervaren in Nederland niet hetzelfde is als in Suriname. Ik heb bij het maken van de serie gelukkig geen tegenwerking ervaren. Maar ik denk dat het belangrijk is om altijd met elkaar in gesprek te gaan en zaken transparant te houden om dit te voorkomen en samen te bouwen naar een bloeiende toekomst.
Wat zouden de Surinamers van ons hier in Nederland graag willen als het gaat om het opbouwen van een hoopvolle toekomst voor jong en oud?
Raïsha Zeegelaar: Dat is voor elke doelgroep verschillend. Als ik terugkijk naar het gesprek met president Santokhi is hij opzoek naar mensen die kennis willen en kunnen delen in verschillende sectoren en dan vooral de oil, gas en agrarische sector. De jongeren die ik sprak hebben perspectief en gelijke kansen nodig. Initiatieven waardoor zij mogelijkheden krijgen waarin ze zich kunnen door ontwikkelen. Het belangrijkste hierin is dus ook in contact blijven met elkaar en samen kansen creëren en benutten. Ook zou het toegankelijker moeten worden gemaakt voor alle Surinaamse studenten om een studie te volgen in Nederland.
Is het een idee om instituten/ platforms te creëren waarbij talent in Su en Nederland elkaar kan treffen zodat er langdurige samenwerkingen uit kunnen ontstaan?
Raïsha Zeegelaar: Ik vind dat de samenwerking tussen talent hier en daar veel meer moet plaatsvinden. Dit biedt voor talent daar de kans om zich verder te ontwikkelen en dit zou weer heel goed kunnen zorgen voor werkgelegenheid. Dus ik sta hier zeker voor en hoop dat we dit ook kunnen laten lukken want we moeten het samen doen!
Thema's: