Zangeres Eva Simons over haar verslaving: ‘Het was zwart voor mijn ogen’

In de derde aflevering van De Geknipte Gast komt zangeres Eva Simons langs bij Özcan Akyol in de barbershop. Ze vertelt over haar familietrauma en verslaving.

Trigger warning: (gedachtes aan) zelfdoding

De vader van zangeres Eva Simons overlijdt als Eva dertien is. Haar moeder vertelt dat aan haar terwijl ze onderweg zijn en Eva op de achterbank van de auto zit. ‘Ik denk gewoon dat ze niet wist wanneer ze het moest droppen’, blikt Eva terug. Vanaf haar jeugd wordt Eva geconfronteerd met haar familie en hun trauma. Muziek zit in haar genen: haar opa was accordeonist Johnny Meijer, haar moeder zangeres Ingrid Simons. Helaas heeft ze meer uit haar genen geërfd: zowel haar vader als opa waren getekend door verslaving.

De band met haar vader is sinds haar geboorte ingewikkeld. Hij heeft hiv, is verslaafd aan drugs, woont elders en heeft daardoor nauwelijks contact met zijn dochter. Eva’s moeder houdt dit in stand, omdat ze niet weet hoe ze moet omgaan met de uitzonderlijke situatie. Wanneer Eva vier jaar oud is, wordt het contact met haar vader verbroken. Ze ziet hem voor het laatst op haar zesde, wanneer hij plots voor de deur staat bij haar oma’s huis. Zeven jaar later overlijdt haar vader. Eva wil afscheid van hem nemen, maar dat loopt anders dan ze had gehoopt: ‘Er was een begrafenis, maar die kist was dicht omdat hij ziek was. Dat vond ik heel moeilijk, want dan zit je ook nog eens afscheid te nemen van een kist’, blikt ze terug.

‘Ik had toen een brief voor hem geschreven, dus die heb ik op de kist gelegd, maar ik merkte dat ik die kist wilde openmaken. Ik kreeg een beetje een paniekaanval, van: “Maak nu die kist open, ik wil afscheid nemen!” Maar dat kon natuurlijk niet.’ Toch neemt Eva haar vader niet kwalijk dat hij verslaafd was. Tijdens haar bevalling – wanneer ze morfine toegediend krijgt – vallen de puzzelstukjes op zijn plaats: ‘Ze zeggen dus dat morfine lijkt op heroïne. En als je dat één keer probeert, dan zit je voor je gevoel in de hemel.’

Eva wordt voor het eerst geconfronteerd met haar eigen verslavingsgevoeligheid wanneer haar carrière een vlucht neemt. Ze boekt wereldwijd succes met veel internationale hits, werkt samen met sterren als will.i.am, Chris Brown en Afrojack en staat in het voorprogramma van zangeres Beyoncé. Eva vertelt dat ze dagelijks begint te drinken wanneer ze op tour gaat met de muziekgroep LMFAO. ‘Het was elke dag een show. En waar zij ook heel goed in waren, waren afterparty’s. (…) je leert ook drinken, je leert feesten. Je wordt er goed in.’ Die periode markeert het begin van haar alcoholverslaving – een verslaving waar ze niet als eerste in haar familie mee worstelt. ‘Mijn opa had ook een zwaar drankprobleem’, vertelt ze.

Haar verslaving bereikt een dieptepunt in 2020, wanneer Eva dagelijks naar de fles grijpt. Tijdens de pandemie werkt ze in haar eigen studio, waar ze langzaam in een neerwaartse spiraal terechtkomt. Ze worstelt met perfectionisme en een negatief zelfbeeld, waarbij de alcohol werkt als een medicijn: ‘Ik vond het ook echt heel lekker (…) de roes, want het lost ook echt je problemen op… Maar ja, niet echt.’

De angst om amateuristisch over te komen, drijft haar om keer op keer perfect werk te leveren. Haar negatieve gedachtes worden zo erg, dat ze op een gegeven moment kampt met gedachtes aan zelfdoding. ‘Het was zwart voor mijn ogen’, zegt Eva. ‘En ik heb een paar keer gedacht: “Nu spring ik eruit.” (…) gelukkig was er nog een stem die was van: “Ga nu even slapen, want dit slaat helemaal nergens op wat je nu wil doen.”’ Ze besluit om hulp te zoeken in een kliniek. Het lukt haar om haar verslaving te overwinnen en de controle over haar gedachten terug te krijgen.

Inmiddels probeert Eva geluk te vinden in de kleine projecten. Ze is haar eigen label gestart, verzamelt nieuwe mensen om zich heen en wil haar leven indelen met minder werkdruk. Ze wil de focus verleggen om een gelukkig leven op te bouwen, samen met haar driejarige dochter Rosie Nova. ‘Misschien begint mijn roeping wel bij haar’, speculeert Eva. ‘Ik ben er voor haar om haar geborgenheid te geven.'