Wat is het belang van een JZHMH-coronaspecial, volgens Jurre?

In de eerste aflevering van een nieuw seizoen Je Zal Het Maar Hebben volgt Jurre Geluk in een speciale coronaspecial drie jonge mensen die met het coronavirus te maken hebben. Jurre: ‘Ik ben er ontzettend van geschrokken wat corona kan doen met jonge mensen die voor de ziekte nog kerngezond waren.’

Je Zal Het Maar Hebben, vanaf 5 januari om 21.15 uur op NPO 3

Een nieuw seizoen Je Zal Het Maar Hebben inclusief coronaspecial. Waarom is het zo belangrijk? 
‘We horen veel over COVID-19 in het nieuws, maar het gaat voorbij aan het menselijke aspect. Hoewel we weten dat het er is, kan het best vaag zijn als je niemand in je omgeving hebt die daarmee te maken heeft. Daarom vind ik het heel fijn dat wij de kans kregen om drie portretten te maken. Zo krijgen we een kijkje in iemands leven. Ik denk namelijk dat dat een beetje ontbreekt.

Ook komt het op deze manier dichtbij. Ik stond oog in oog met ze en dacht: oh, dit had ik kunnen zijn! Dan kan je niet anders dan beseffen wat er aan de hand is. Ik ben erg geschrokken van de verhalen van mensen die we voor deze coronaspecial hebben ontmoet.’

Waar schrok je van? 
‘Ik ben erg geschrokken van wat COVID-19 kan doen met jonge mensen die voor de ziekte nog kerngezond waren. Hoe doodmoe je van corona kunt worden, dat kan ons echt allemaal overkomen. Het overkwam ook de 20-jarige Nineke die door corona een conditie van een 75-jarige heeft. Voorheen was ze een energiek meisje met een leven vol vrienden, sport, feesten en werk.

Ook de 18-jarige Bastiaan ging gebukt onder de gevolgen van corona. Zijn ouders raakten besmet met het coronavirus, waardoor hij ook in quarantaine moest. Daardoor besloot hij ‘s nachts te leven. En wat heel veel indruk maakte is het verhaal van de 37-jarige Evert. Zijn vrouw en hij kregen corona en na anderhalve week dachten ze ervan af te zijn, maar hij belandde twee keer op de intensive care. Het virus tastte zijn zenuwen aan, waardoor hij niet meer kon praten en lopen. Voorheen was zijn medische rapport helemaal leeg.’

Hoe heb je het maken van zo’n special ervaren? 
‘De mensen die ik ontmoet zijn zo krachtig. Daar krijg ik energie van, maar tegelijkertijd maakt dat het ook zo schrijnend. Zij zijn in een hele onprettige plek in hun leven en moeten opeens hun verhaal op beeld vertellen, en dat kan heel lastig zijn. Daarnaast heb je in coronatijd ook te maken met wat praktische problemen. Dan sta je met een spatscherm op te filmen bijvoorbeeld.  
 
Wat heel bijzonder is, is dat we op de revalidatieafdeling in het ziekenhuis hebben mogen draaien met artsen. Héél uitzonderlijk. Ze zeiden: “De besmettingen lopen zo erg op, dat we inzien dat het belangrijk is om nu dit verhaal te vertellen.”’

Als je lezers iets, zo in het begin van 2021, mee kunt geven. Wat zou dat zijn? 
‘Wat ik er zelf uit heb gehaald. Namelijk: weet wat het risico is dat je loopt. Je weet dat je risico loopt en ziek kan zijn, maar je weet niet in welke mate die ziekte je gaat treffen. De mensen die we in de coronaspecial voorbij zien komen, waren net zo gezond als ik. Hun hele leven is compleet veranderd. Weeg dat risico af. Ik ben na die opnames er echt anders over gaan denken. Ik sla dingen over en doe het eventjes digitaal. Om dat risico op zo ziek worden te ontlopen.’

Wat gaan we nog meer zien in dit twintigste seizoen? 
‘In dit seizoen ontmoet ik hele bijzondere en fantastische mensen. Neem bijvoorbeeld Sara. Zij heeft een meervoudige persoonlijkheidsstoornis (DIS). Zij is een meervoud, zij bestaan uit meer dan honderd mensen. De verschillende mensen die in haar zitten haalde ze naar voren in mijn tijd met haar. Mensen geloven het niet en denken dat ze een toneelstukje opvoert. Daar hangt een enorm taboe omheen.’

Heeft JZHMH je veranderd als mediamaker?
‘Toen ik net aan JZHMH begon, deed ik mijn zijden handschoenen aan en dacht ik goed na over wat ik wel of niet kon zeggen. Dat stadium ben ik voorbij. Als je twee minuten met mensen praat, dan zie je dat het niet nodig is om dingen voor anderen in te vullen. De meeste mensen willen goed doen, je wilt iemand niet expres beledigen. Maar behandel een ander gewoon zoals je zelf behandeld wilt worden.’