Italiaanse voetbal docu-serie nu op Netflix

Elke week verzorgt de Lagarde een lijst met serie- en filmaanraders. Deze week pikken wij er eentje uit:  First Team: Juventus . De drie nieuwe afleveringen van de docu-serie over de Italiaanse voetbalclub Juventus, zijn vanaf vrijdag 6 juni 2018 te zien op Netflix ! Lees hieronder de recensie door Paul de Bruin. 

De onaanraakbaarheid van het profvoetbal laat zich moeilijk vangen, zoveel is duidelijk na enkele minuten van het eerste deel van deze Netflix-docu. De Italiaanse kampioen uit Turijn heeft een half jaar lang de deuren geopend om zo een ‘inkijkje te geven in de Juventus-familie’, zo luidt de inleiding. Dit valt nogal tegen, daar we af en toe een kort interview zien met één van de sterren (Buffon, Pjanić, Dybala, Chiellini, Higuaín), afgewisseld met wedstrijdbeelden – voorzien van pro-Juventus commentaar, heel raar. 

Heel even wordt het spannend als er wordt gesproken met superster Dybala (23), die spreekt over de druk van het spelen met rugnummer 10; het meest magische rugnummer in het voetbal. Helaas wordt hier verder niet op ingegaan, daar het interview regelmatig wordt onderbroken door een compilatie van doelpunten van de Argentijn. Mooie doelpunten, zeker, maar die hebben we allemaal al een keer kunnen zien. Jammer, gemiste kans.

De daaropvolgende ‘portretjes’ – Chiellini bezoekt een basketbalwedstrijd, Buffon is op weg naar een interview, Pjanić speelt met zijn kinderen, Higuaín trimt zijn baard – doen plichtmatig aan en zijn, profvoetballers eigen, doorspekt met mediatraining en veilige antwoorden. Het beklijft niet, alhoewel dat ook goed kan liggen aan de minieme aandacht voor het Italiaanse voetbal in Nederland.

Het doel van de documentaire, vanuit het oogpunt van Juventus, is duidelijk: het uitstralen van eenheid en professionaliteit en het vereren van de helden op het veld. Dit lukt uitstekend. Als kijker leren we de club uit Turijn kennen als een professionele ploeg, waarin de sterspelers zo lekker gewoon zijn gebleven en waar iedereen deel uitmaakt van dezelfde familie. Kritiekloos drieluik dat sterk doet denken aan een lange spot in de zendtijd van politieke partijen, maar dan in de – gesloten – voetbalwereld.