Hoe reis je in een rolstoel alleen door Europa?

In de laatste aflevering van dit seizoen Je Zal Het Maar Hebben zoekt Emma Wortelboer Kris op; ze ontmoeten elkaar in het Duitse Münster. Kris trekt in haar rolstoel al twee jaar in haar eentje door Europa. Met onbeperkt veel dromen, maar ook met een lichamelijke beperking.

Kris (25) heeft het Ehlers-Danlos syndroom; haar bindweefsel is zwak waardoor ze snel vermoeid is en niet lang kan staan. Daardoor zit ze in een rolstoel en ondersteunen braces als mitella's en een nekkraag haar lichaam. Kris: ‘Mijn spieren moeten al mijn gewrichten en banden bij elkaar houden en af en toe, als ik over mijn grens ga, moet ik het insnoeren.’ Na onderzoek in Barcelona blijkt ook dat de nek van Kris haar hoofd niet meer kan dragen; dat drukt nu naar beneden in haar hersenstam. ‘Mijn botten zakken echt door mijn voeten, voor mijn gevoel.’ Toch kiest Kris ervoor om zich niet te laten beperken: ‘Ik wil alles zien, alles beleven, alles doen; alle beperkingen omzetten tot mogelijkheden. Ik wil gewoon echt heel erg graag vrij zijn.’

Het gevoel van vrijheid is namelijk voor Kris niet vanzelfsprekend: ‘Vanaf mijn veertiende ben ik ziek geworden en ik had geen diagnose tot mijn achttiende. Toen ik wel een diagnose kreeg, kreeg ik ook goedkeuring voor een rolstoel en die heb ik uiteindelijk pas kunnen kopen op mijn eenentwintigste. Ik heb dus van mijn veertiende tot mijn eenentwintigste binnen gezeten en geen onderwijs gehad. Alleen maar behandelingen die mijn lichaam hebben beschadigd (...) en toen kwam de vermoeidheid en die bloeddrukproblemen; het kwam ook allemaal heel snel achter elkaar. Dan trek je aan de bel bij een arts en die zegt meteen: ‘’Het zit tussen je oren en je bent gewoon een puber.’’ En dat krijg je niet uit je dossier.’ Nadat Kris een gedeelte van haar vrijheid terugkrijgt in de vorm van een rolstoel, besluit ze de wijde wereld in te trekken. Dit doet ze nu al twee jaar.

Met haar zwaar bepakte rolstoelfiets reist Kris door Europa. ‘Dit is mijn huis. Dit is alles wat ik heb.’ Ze is goed voorbereid: talloze spullen, van een melkopschuimer tot minipotjes pindakaas, zijn te vinden in haar reistassen. Kris: ‘In het begin was ik wel onzeker toen ik ging reizen. Ik had nooit Engels gehad op school: ik had puur Netflix gezien en dat was alle Engelse educatie die ik heb gehad. Ik weet niet wat ik allemaal heb gemist (door een aantal jaren zonder educatie, red.), dus straks ben ik veel dommer dan iedereen die ik zou ontmoeten.’ Toch blijkt dit heel erg mee te vallen en redt de positieve Kris zich prima. ‘Ik heb ook weleens stil gestaan op straat. Toen heb ik een host moeten bellen om mij op te halen en naar een rolstoelzaak te brengen. En zo vind ik altijd wel weer mijn weg eruit. Dus het is eigenlijk ook wel weer een hele leuke uitdaging om te zien van: dit is een probleem, je bent in een vreemd land; hoe pakken we dit aan en wie helpt?’

Bekijk de hele aflevering met Kris via NPO Start.