Geen kinderwens wegens klimaatcrisis: wat levert het op?

Het aanpakken van de stijgende temperaturen en smeltende ijskappen vergt veel van de mens. Veel mensen zetten een streep door hun kinderwens om het klimaat te redden. Hoeveel invloed heeft dat?

‘Ik hou ontzettend van kinderen en wil er zo graag zelf een op de wereld zetten’, begint Akelei de Lange in Op1. Tóch staat haar besluit vast: ‘Ik kan geen kind krijgen als ik zoveel woede en verdriet heb over wat er nu met het klimaat gebeurt.’

Baarschaamte
‘De wereld stort in elkaar’, vervolgt De Lange. ‘Er gaat heel veel fout en dat moet radicaal anders.’ Als het zo doorgaat zoals nu, ziet ze een toekomst voor zich waar mensen gedwongen moeten verhuizen omdat hun eigen klimaat niet meer leefbaar is.

Marlisa Hommel ziet het ‘doemscenario’ van De Lange eerder als een realistisch gevolg van de huidige stand van zaken. Zij wil geen tweede kind wegens dezelfde redenen; dat besef kwam tijdens de coronacrisis. ‘Ik was toen zwanger en begon mij af te vragen hoe het kwam dat de wereld in zo’n situatie kon komen; we zijn met veel mensen, we eten veel vlees, maar doen er niks aan om daar iets aan te doen.’ Elk mens heeft een eigen voetafdruk. Hoe meer mensen op de aarde, hoe meer uitstoot.

De overheid
‘Het is bizar dat wij kwetsbaar moeten zijn over onze kinderwens, terwijl het moet gaan over het klimaat.’ De overheid subsidieert de fossiele industrie met een bedrag van 30 miljard euro per jaar. ‘Drie jaar geleden wat dit bedrag nog 17 miljard. Nu wordt er dus bijna 200.000 euro per persoon uitgegeven aan het afbreken van onze toekomst.’