Denice Dest over First Dates: Wat is het belangrijkste dat ze over de liefde heeft geleerd?

Denice Dest, de nieuwe maître van First dates, is zelf gelukkig in de liefde, maar dat is niet altijd zo geweest. ‘Ik zat in best wel een giftige relatie.’

Hoe word je van door-woman gastvrouw bij First dates? 
Een vriend van een goede vriendin van mij is de producent van het programma. Heb je nog contact met Denice?, vroeg hij haar, ‘want zij deed toch iets met door-hosten? Zo is het balletje gaan rollen. Ik dacht dat ik even langs moest komen om te kletsen, maar toen ik aankwam werd ik ineens een donkere kamer in geloodst met camera’s en lampen. ‘Wat gaat er nu gebeuren?’ dacht ik. Dit is een screening, kreeg ik te horen. Ik moest een beetje over mezelf praten.

Wat vertelde je? 
Dat ik zes jaar lang ’s nachts aan de deur stond bij nachtclubs, cocktailbars, en undergroundfeesten. Ik was, zoals ik het zelf noem, een echte doorbitch, haha. En dat ik daarnaast vijf jaar als stand-up comedian door het land heb getrokken. Over mijn privéleven vertelde ik dat ik een gelukkig getrouwde moeder ben, dat mijn man Tim heet, dat ik hem in het nachtleven heb leren kennen, dat ik al bijna veertien jaar heel erg gelukkig met Hhem ben, en dat we een tweeling van 3,5 jaar hebben. Ik zei dat ik een levensgenieter ben en dat ik heel erg happy ben met alles wat ik heb bereikt. Het was een vrolijk verhaal, we hebben heel veel gelachen. En daarna hoorde ik dat ik het was geworden, en dat ik twee weken later al moest beginnen.

Je hoort het niet veel kinderen zeggen: later als ik groot ben, word ik doorbitch. 
Haha, nee, daar heb ik ook nooit van gedroomd. Ik heb sociaal-juridische dienstverlening gestudeerd, maar dat is niet helemaal mijn vak geworden. Ik wist het lange tijd niet zo goed. Ik werkte fulltime bij een callcenter en kwam vaak op feestjes van een vriend die een club begon. Hij vroeg of ik als doorbitch bij hem wilde werken en dat leek mij leuk. Ik had dat werk al gedaan bij een cocktailbar in het centrum van Amsterdam. Daarnaast had ik mijn eigen bedrijf als personal coach.

Samen met mijn man hebben we twee jaar geleden onze krachten gebundeld en zijn we Studioplay begonnen. Als personal coach ben ik een-op-een met mensen bezig die met vraagstukken over zichzelf komen; doordat ze in het verleden iets hebben meegemaakt of graag iets willen veranderen aan zichzelf.

Voer je die een-op-een-gesprek-ken in zo’n setting als bij de psycholoog: twee stoelen en een doos tissues in het midden? 
Soms wel, dat verschilt per cliënt. Ik ben een intuïtieve coach, in de zin van dat ik meega in hetgeen ik op dat moment voel. Soms gebruik ik er kunst bij, muziek, of beweging, maar er komen inderdaad wel vaak tissues aan te pas. Die zijn als snel nodig als je een beetje de diepte in gaat.

Als jij je levensverhaal aan een coach zou moeten vertellen, heb jij er dan ook een tissue bij nodig?
O ja, zeker. Ik ben vroeger lang gepest, daardoor had ik geen goed zelfbeeld. Dat zorgde er bijvoorbeeld voor dat ik niet de juiste partnerkeuze kon maken, en dat ik heel veel ben gaan eten om me maar gelukkig te voelen. Op een gegeven moment woog ik 110 kilo. Ik liet mezelf niet echt kennen, ik maakte vooral grappen ten koste van mezelf. Een vriendin heeft mij daar toen op gewezen, daardoor ben ik anders naar mezelf gaan kijken. Ik heb de keuze om coach te worden gemaakt omdat er vaak door vrienden om advies werd gevraagd en ik voor hen dan een luisterend oor was. Toen ik vastliep in wat ik professioneel wilde, opperden mijn man en vrienden of werken als personal coach niks voor mij was – zo is dat balletje gaan rollen. In die tijd ben ik ook met stand-up comedy begonnen. Op het podium liet ik meer van mezelf zien, maar nog niet op een heel persoonlijke manier. Ik ben best wel een grove comedian geweest. Ik maakte grappen over mijn borsten die op een gegeven moment van dubbel D naar G gingen, maar ik vertelde niet expliciet over dat ik veel gepest ben. Ik denk dat dat toen nog te gevoelig lag.

Wanneer kreeg je die grote borsten? 
Op de basisschool al. Ik heb een tweelingzus die heel populair was, maar ik was dat totaal niet. Dat was lastig. Zij was heel slank, ik een stuk forser. Ik was ook vrij bozig, want ik moest altijd voor mezelf opkomen. Ik ging letterlijke om me heen slaan, ik heb veel gevochten. Je hoefde maar een keer ‘dik’ tegen me te zeggen, en je had een vuist op je neus. Dat verdedigingsmechanisme kwam me wel goed van pas als doorbitch. Niet dat ik fysiek mensen moest tegenhouden, dat deed de beveiliging, maar als mensen me uitscholden of bedreigden, wist ik mijn vrouwtje wel te staan.

Dat ik er een van een tweeling ben, is overigens een trend in mijn familie. Mijn kinderen zijn de vijfde tweeling. Al lijken ze totaal niet op elkaar. Ik heb een jongen en een meisje. Mijn zoontje heeft wat Indische trekken en mijn dochter lijkt veel op haar vader; die is wit en heeft blauwgrijze ogen. Die heeft zij ook. Als mensen me met ze over straat zien lopen denken ze dat ik hun au pair ben.

In First dates worden iedere week mensen aan elkaar gekoppeld. Hoe is het jouzelf in de liefde vergaan? 
Ik ben op mijn twintigste gaan samenwonen met een man bij wie ik dacht dat dat liefde was. Ik had daarvoor nooit gedate. Er was nooit iemand verliefd op mij. En nu was er eindelijk iemand die mij leuk vond, dus ik dacht: dan gaan we daar meteen full force voor. En dat heb ik zes jaar volgehouden. Het was geen gezonde relatie omdat ik niet wist wat van mezelf houden was. Alles stond in het teken van dat hij blij moest zijn. Maar ik was zelf helemaal niet blij. Ik wist ook helemaal niet wat verliefdheid was. Ik hield van hem omdat hij mij leuk vond. Maar het was best wel een giftige relatie.

Op mijn 26ste ben ik bij hem weggegaan en heb ik een huis gekocht in Amsterdam-West.

Toen begon het leven voor mij pas echt. Ik ben enorm gaan feesten. Op mijn 29ste leerde ik mijn man kennen in een bunker op een undergroundfeest. Daar zag ik een lange witte man, met ritme! Het was echt een donker hol, we hebben geen woord tegen elkaar gezegd, we hadden wel hetzelfde dansje en zo communiceerden we met elkaar. Vervolgens kwam ik hem weer op een ander feest tegen, en toen dacht ik: oké, hier is wat aan de hand, want ik ben heel raar aan het doen. Ik ging ineens letten op hoe ik danste en al mijn aandacht ging naar hem. Die avond heeft hij mij benaderd, en twee maanden later trok hij bij me in. Intussen zijn we een trouwerij en een tweeling verder, en nog steeds happy-de-peppie en verliefd.

In het begin van onze relatie botsten we wel veel, hoor. We zijn allebei Ram. We zijn dus beiden koppig, willen het laatste woord hebben en beschikken over een enorme bewijsdrang. Maar toen we dat merkten, zijn we meteen naar een coach gegaan. En die zien we nog steeds. Om de drie maanden doen we daar een APK’tje. Dat zou eigenlijk ieder stel moeten doen. Af en toe even de keuring door; werkt alles nog?

Wiens idee was het? 
Mijn man kwam ermee doordat hij de ruzies met mij van twee uur een beetje zat was, haha. Laten we het even over een andere boeg gooien, dacht hij. Hij wilde heel erg graag voor onze relatie gaan, de liefde was voor de volle 100 procent aanwezig, maar liefde is niet genoeg, hè? Het gaat erom dat je met elkaar leert te communiceren. En hij heeft tijdens de coachingsessies geleerd om zijn emoties uit te kunnen leggen. Want mijn man is echt een Man, een echte kerel. Die kan ook niks met mijn mood swings. Hij zit dan naar me te kijken alsof ik ineens in een buitenaards wezen verander. Hij is ontzettend lief, maar als we het hebben over de vrouwelijke emoties, zegt hij: hé babe, misschien kun je die of die even bellen. Of hij zegt: maak een afspraak met Sasha, zo heet onze coach haha. Of hij slaat een arm om me heen en is er voor me.

Wat is het belangrijkste dat je over de liefde hebt geleerd? 
Je kan alleen liefde ontvangen als je weet hoe het is om van jezelf te houden, ondanks alle dingen waar je niet blij mee bent. Pas als je jezelf volledig accepteert, kan de ander dat ook, anders gaat dat niet. Dat is ook waar ik mijn ­cliënten dagelijks op wijs; om ze hun waardes te laten omarmen, ook hetgeen wat niet leuk is.

‘Ik ben hier echt in een warm bad terechtge komen.’

Hoe is het nu als je naar First dates kijkt en je ziet jezelf daar staan? Wat voor gevoel heb je daar dan bij? 
Ik vind mezelf echt gegroeid, in de zin van dat ik daar sta als mezelf. Maar ik lach ook om mezelf als ik het terugzie, hoor. Er is nog altijd een stukje zelfspot. Dan denk ik: o god, sta je daar weer aan dat jassie te trekken. Of: struikel je weer over een woord. Of: hmm, die billenkant ziet er niet heel fantastisch uit, en: heb ik nou echt zo’n grote buik? Naar dat soort dingen zit je toch te kijken, haha. Ik heb ook x-benen, dus als ik wegloop zie ik vooral die. Maar ik vind het leuk hoe ik op een natuurlijke manier op mensen reageer, dus ik kan er niet heel kritisch over zijn. Ik krijg onder andere van de producent en de omroep terug dat ze heel tevreden met me zijn.

Legde het nog een druk op je dat je Sergio moest opvolgen? 
Ik vond dat heel spannend. Het team werkt al vier jaar met elkaar samen, en dan kom ik ineens binnen. Hoe gaat dat dan? dacht ik, word ik geaccepteerd? Ik vond het grote schoenen om te vullen.

Victor, de barman, vond ik ook heel erg spannend, want ik had begrepen dat Sergio en hij een nauwe band met elkaar hadden opgebouwd in die vier jaar. En ineens vertrekt je maatje, en komt er een vrouw voor in de plaats, met een grote afro en die niet op haar mondje is gevallen.

Maar ik ben echt in een warm bad terechtgekomen. Het heeft me verrast hoe open en lief de mensen van begin af aan voor me zijn geweest. Ik heb altijd op pumps van 9,5 centimeter gelopen, maar na mijn zwangerschap krijg ik mijn tenen niet meer in van die krappe schoentjes. En nu moest ik die toch aan, dus ik zag scheel van de pijn. Toen hebben ze binnen vijf minuten likdoornpleisters voor me geregeld en heb ik mijn hele voeten onder geplakt. Ze waren zo zorgzaam, dat had ik nog nooit meegemaakt.

Over Sergio kwam naar buiten dat hij er niet zo blij mee was dat, nadat hij had verteld een theatertour te gaan doen, er zonder overleg is besloten dat het voor hem ophield. Heb je hem desondanks wel kunnen spreken om nog wat tips te vragen? 
Nee, dat is er niet van gekomen. Hij stond er wel voor open, heb ik begrepen. Hij zei: ik zou het leuk vinden om haar te ontmoeten. Hij heeft me ook heel veel succes toegewenst, via Victor.

En hoe verliep het contact met Victor? 
Daar heb ik heel goed contact mee. Hij heeft zich ook wel kwetsbaar opgesteld naar mij.

Hij gaf aan dat hij het er moeilijk mee had dat Sergio er niet meer was, maar dat hij wel openstaat voor mij. Hij is ook bij mij thuis geweest, hij heeft mijn man en mijn kinderen ontmoet. En de eerste aflevering van First dates met mij als gastvrouw hebben we met het hele team bij hem thuis gekeken. Victor is een heel bijzondere lieve man, ik vind het echt een kanjer. Ik mag er zijn van hem. Nou, dat is het mooiste compliment wat hij me had kunnen geven, nog steeds.