De tijdlijn van Fleur Flipse | Het InstaMuseum

Ik ben opgegroeid in Bergen op Zoom. Iedereen is daar hetzelfde. Niemand is iets gewend en bijna allemaal zijn ze heel snel geschrokken over alles. Ze begrijpen mij ook niet echt omdat ik anders ben dan de meesten. Het is ondertussen wel beter geworden, maar als je niet meegaat met de rest dan hoor je er gewoon niet bij.

Nu woon ik in Rotterdam, wat veel beter is. Ik voelde me meteen thuis hier, dus dat is wel chill.

Nee, eigenlijk doe ik hier helemaal niks want ik heb het heel druk met stage. Wel vind ik hier meer inspiratie dan in Bergen op Zoom. Ik zie hier nog gekkere dingen dan in Bergen op Zoom.

Door sociale media zoals Instagram word ik wel veel beïnvloed. Vroeger keek ik er altijd veel op omdat er in de buurt niet zo veel interessante mensen waren. Instagram zit vol met boeiende mensen uit Amsterdam of Rotterdam.

Er was een meisje op Instagram die op het Grafisch Lyceum in Rotterdam zat. Ik ging kijken wat het was en uiteindelijk ben ik nu zelf bezig met Media en Design op deze school. De school heeft me wel veranderd. Creatief was ik al wel, maar het is hier echt tot uiting gekomen.

Ja! Het was ook wel voorspelbaar dat ik iets met kunst ging doen. Met sinterklaas knutselde ik bijvoorbeeld altijd al dingen en ik timmerde vaak een beetje, met mijn vader. Mijn oma had vroeger een knutselkamer waar ik ook wel eens was te vinden.

Bijna al mijn poppetjes zijn naakt. Veel mensen vragen ook waarom ze dat zijn, maar ik vind dat gewoon leuk. Mijn werk is ook wel een beetje choquerend, heel kleurrijk en misschien een beetje kinderlijk.

Realistisch tekenen kan ik ook niet echt, wat me vroeger vaak boos maakte, tot ik een keer in de trein zat en in de kabels van de trein een gezichtje zag. Dat heb ik toen getekend en vanuit daar zijn de poppetjes ontstaan die ik nu nog steeds teken.

Tijdens het evenement van Young Creators: United (YC:I), een platform voor jonge creatievelingen in Tilburg waar ik een van de exposanten was vroegen heel veel mensen wat mijn kunst moest voorstellen en wat de betekenis is. Het uitleggen van mijn werk vind ik heel kut om te doen. Mensen moeten zelf uitzoeken wat het is en er een betekenis aan geven. Wanneer ik het vertel kan dat misschien het werk naar beneden halen voor die persoon.  

Vaak uit gekke mensen. Laats zat ik in de trein met twee juffrouwen van een groep drie klas. De hele reis lang heb ik stiekem mee geluisterd naar hun onzin. Dat soort dingen schijf ik meestal op om er later inspiratie uit te halen.

Wanneer ik me echt verveel, dan komt de meeste creativiteit eruit. Er is dan niet zo veel afleiding. Het moet er vaak wel een beetje uitkomen, maar soms heb ik een impuls en dan ben ik tot drie uur in de nacht kunst aan het maken.

Volgens mij wel. Het feit dat al mijn tekeningen naakt bevatten laat mensen wel denken dat naakt prima is. Ik vind het wel belangrijk dat naakt normaal wordt. Iedereen mag van mij wel minder preuts worden.