Douwe (19) woont in een seniorenflat: ‘In ruil voor het waardevolle werk hoef ik geen huur te betalen’

‘Al twee jaar woon ik in een seniorencomplex in Oss’, vertelt Douwe (19). ‘Ik help de ouderen met vragen over bijvoorbeeld de computer, ga een stukje met ze wandelen en organiseer elke maandag een spelletjesavond.’ Het feit dat hij daardoor geen huur hoeft te betalen, is voor Douwe misschien wel het minst belangrijk.

Toen Douwe begon aan zijn opleiding Bio-informatica, wilde hij graag op kamers in de stad waar hij studeerde. ‘Ik was op zoek naar een kamer in Nijmegen. Ik kwam Connect Generations tegen; een organisatie die studenten koppelt aan ouderen, om zowel de huisvesting als de eenzaamheid aan te pakken.’ In Nijmegen was geen plek meer voor Douwe. Maar een halfuurtje verderop, in Oss, kon hij direct terecht.

Net zoals dat werken in de zorg niet voor iedereen is weggelegd, is wonen met ouderen dat ook niet. ‘Voordat je op deze manier mag wonen, word je gescreend. Er wordt dan gecheckt in hoeverre je geschikt bent.’ Bijvoorbeeld: wat voor persoon ben je? Kan je makkelijk overweg met ouderen? Doe je het om de juiste redenen of doe je het enkel om gratis te kunnen wonen? ‘Je moet het ook leuk vinden; je moet immers dertig uur in de maand beschikbaar zijn.’

Douwe woont in het seniorencomplex met twee andere studenten, met wie hij samenwerkt, maar met wie hij ook elke avond eet. ‘We hebben allemaal een eigen kamer van zo’n 24 tot 34 vierkante meter, een eigen badkamer, balkon, en een gedeelde keuken. Echt gigantisch voor studentenkamers.’ Elke maandag organiseert het drietal een spelletjesavond. ‘Naast het bieden van gezelschap, zijn we er altijd voor vragen. Vaak gaan die vragen over technische dingetjes of bijvoorbeeld belastingbrieven. Ik heb daar zelf ook heel veel aan!’

Waar menig studentenkamer zo nu en dan gebruikt wordt voor een gezellig feestje, kun je je voorstellen dat dat omringd door ouderen iets anders gaat. ‘Het is zeker niet verboden, maar op een gegeven moment moeten mensen kunnen slapen. Elke week een feestje is natuurlijk ook niet de bedoeling.’ Maar eigenlijk komt dat niet voor. ‘Mijn studiegenoten wonen in Nijmegen, dus ik ga eerder daarheen dan dat zij naar mij komen.’

‘Het is heel fijn om mensen op deze manier te kunnen helpen en om hun dankbaarheid terug te zien. Geregeld krijg ik chocola en laatst moest ik verplicht tijdens het rondje wandelen langs de ijssalon om een ijsje voor mijzelf en de bewoner te halen. Dat doet mij heel goed.’