“Om kwart voor één ging ik als een van de laatsten weg uit de studio. Rond een uur of twee was ik weer thuis. Gezellig even geborreld!”
Wat vond u van de uitzending?
“Een leuke uitzending! Voor mij was het ook een bijzondere vanwege het roken van mijn laatste sigaret. Toen het moment daar was, heb ik er echter niet heel erg van kunnen genieten. Naarmate ik meer aan het woord was, zag ik mijn sigaret steeds kleiner worden zonder dat ik er een trekje van heb kunnen nemen,” zegt Slagter lachend. Maar dat is niet anders. Op Radio 1 hoorde ik vandaag dat Marcel van Roosmalen van De Nieuws BV het fragment had gekozen als
zijn mediamoment
van de dag. Mensen vonden het ook een nostalgisch moment, omdat ze iemand zagen roken op de televisie.”
Dat is ook iets van vroeger. Hoe was het om weer in een studio op televisie te roken?
“Dat zal niet snel meer gebeuren, inderdaad. In eerste instantie had ik afgesproken om aan tafel de laatste te roken, maar dat ging niet door. Ik wilde het per se binnen doen, want armoedig in de koude regen is ook zo wat. Uiteindelijk stonden we aan de bar. Een memorabel moment. Ik moest wel lachen om Tommy, de opnameleider. Vooraf zei hij tegen het publiek dat mensen die bezwaar zouden hebben tegen roken de studio mochten verlaten. Alsof ik iets heel gevaarlijks ging doen,” grapt Slagter.
“Kijk, als er bijvoorbeeld een zwangere mevrouw in de studio zat, had ik het niet gedaan. Dat zou een ander verhaal zijn. De staatssecretaris stond er trouwens bij en die vond het ook helemaal prima. Dit was absoluut geen propaganda voor de sigaret, maar juist tegen. Als de NVWA met een boete komt, dan hoor ik dat graag.”
Hoe heeft u zich voorbereid op die allerlaatste sigaret?
“Gisteren heb ik ieder moment aangegrepen om een sigaret te roken. Ik dacht: ‘dan ga ik er ook maar voor.’ Tijdens een live-uitzending heb je niet echt tijd om je er goed op voor te bereiden door alle gesprekken aan tafel. Het moment was er ineens. Het liefste zat ik in een grote fauteuil met een goed glas wijn, zonder te hoeven praten. Dan had ik goed kunnen genieten van de laatste sigaret. Dat kan natuurlijk niet bij PAUW. Die momenten heb ik al genoeg gehad, dus er is geen man overboord.”
Hoe zijn de reacties op het stoppen met roken?
“Mijn buurvrouw Liesbeth – waarvan ik in de uitzending zei dat ze mee gaat doen met stoppen – zei: ‘Bedankt, Jan! Mijn hele telefoon loopt vol met berichten. Sommige mensen wisten niet eens dat ik rookte!’ Dat vond ik wel heel erg geestig.”
Hoe zag uw ochtendritueel eruit?
“Als de wekker ging, liep ik naar beneden met mijn vrouw om samen koffie te drinken en een sigaret te roken. Daarna ging ik douchen en eten. Vanochtend hadden we het allebei zwaar. Ik ben maar meteen gaan douchen toen ik wakker werd. En dan naar beneden. ‘Ja, en nu?’ dacht ik bij mezelf. Ik moet zeggen dat ik er wel erg verveeld bijliep vanochtend hoor, normaal is het sigaret, koffie, sigaret, koffie… Nu valt dat weg. Dat is wennen. Maar goed, ik heb nu nicotinepleisters, dus we komen er wel doorheen.”
Hoe verliep de dag verder?
“Het is eigenlijk constant eraan denken en het niet doen. Dat is kortgezegd het recept. Meer kan ik er ook niet van maken. Ik zit nu met een lolly in m’n hand! Ik ga helemaal terug naar m’n kindertijd, joh! Ik lach er nu wel om, maar het is wel stressvol. Over een paar weken ben ik er wel overheen.”
In de uitzending zei u dat u afscheid neemt van een vriend en een vijand.
“Ja, maar dat was het ook. Die sigaret is heel vaak een vriend geweest. Als je een moment voor jezelf hebt, is er niets heerlijker dan even buiten te staan en een sigaretje roken, zeker als het mooi weer is. Wat dat betreft stop ik op een gunstig moment. Het wordt vanaf nu alleen maar kouder en dus ook steeds vervelender om buiten te staan. Bij Omroep Max rookte ik dan gewoon op kantoor, maar als je ergens anders bent, moest je altijd naar buiten.”
“Ik sta er heel dubbel in. Het roken heeft me ook dingen gebracht. Het maakte me rustig en zeker met een drukke baan kan een sigaretje ook – tussen aanhalingstekens – ‘helend’ werken. Het probleem is dat het helen voor vijf minuutjes is en dat de gevolgen van het roken groot zijn. Daar zit de vijand in.”
Staatssecretaris Paul Blokhuis zei aan tafel dat hij tegenover een lijdende man zit. Voelt u dat ook zo?
“Jazeker. Ik kan het niet mooier maken dan het is. Het mooie van deze campagne is dat je het met heel veel mensen tegelijk doet, dus je wordt erin gesteund. Vanochtend op kantoor vroeg niemand ‘en Jan, hoe gaat het nou?’ Dat vond ik wel fijn. Je kan namelijk wel zíén hoe het gaat, haha!”
Tien mensen gingen stoppen bij Omroep Max. Zijn ze allemaal netjes gestopt?
“Allemaal! Een collega houdt een beetje toezicht op ons. Hij heeft een lijst gemaakt met de tien namen en overal staat netjes een vinkje achter. Het is fijn om die steun aan elkaar te hebben.”
Ook heel Nederland houdt u in de gaten.
“Daarom heb ik het ook gedaan. Dat is een enorme stok achter de deur. Het zal me niks verbazen als er over een paar weken hier ergens een fotograaf in de bosjes ligt om te kijken of ik nog steeds gestopt ben!”
Maakt dat het makkelijker of juist moeilijker?
“Als je over de verslaving heen bent, denk ik dat dat het juist makkelijker maakt. Ik heb mensen ook aangemoedigd om mee te doen met Stoptober en ik kan het tegenover hen niet maken om weer te gaan roken. Dat is mijn eer te na. In die zin is het juist goed dat heel Nederland het weet en dat ik bij Jeroen mijn laatste sigaret mocht roken. En
that’s it
, weet je wel. Dat het een lijdensverhaal is, dat moge duidelijk zijn.”
Gaat u nog campagne voeren?
“Zeker! Af en toe praat ik iedereen bij over hoe het gaat met een vlog. Aanstaande woensdag ga ik naar het Stoptoberhuis. Daar zitten eigenlijk gewoon 50 mensen opgesloten die willen stoppen met roken. Daar is het niet gezellig, hoor! Gisteravond hoorde ik van een begeleider dat mensen huilen en enorme stress hebben. Ik bood aan om woensdag langs te gaan om een gezellige bonte avond te hebben met z’n allen. Zonder sigaret, natuurlijk!”
U zei ook dat u naar de sportschool gaat. Heeft u zich al ingeschreven?
“Nou, geen sportschool voor mij! Daar ben ik totaal niet het type voor. Thuis heb ik een loopband staan die al een tijdje in is geklapt. Die ga ik uitklappen en afstoffen. Serie op en lekker lopen. Dat geeft ook enorm veel afleiding.”
Heeft u nog een tip voor stoppend Nederland?
“Ik snap alle stress, dat heb ik zelf ook. Mensen moeten alleen niet te veel met hun hoofd op tafel gaan liggen en denken ‘O, god. Wat gebeurt er allemaal met me!’ Natuurlijk heb je momenten dat je wil roken, maar daar moet je je even overheen zetten. Mijn tip is om met een aantal mensen samen te stoppen. Dat geeft goede steun in de rug. Die steun kan je enorm helpen.”
Heel erg bedankt voor uw tijd. Tot ziens!
“Oke, heel graag gedaan! Doei doei!”
Meer nabellen met gasten? klik hier!