Het galgenmaal

Met een trumpiaanse handdruk bij het grofvuil (*) gezet, ik, het Groot Dictee. Vanbuiten zag je niets, maar een halfuurtje (*) later kookte ik nog vanbinnen.

Ik zou archaïsch zijn, volgens de farizeeërs van de publieke omroep. O ja, slimmeriken? En ‘Boer zoekt vrouw’ dan, en ‘Heel Holland bakt’? Of elitair, en me schuldig maken aan taalmasochisme.

Dankzij mij leeft het przewalskipaard en is de spelling van gestrest, gewhatsappt, tseetseevlieg en cisterciënzerklooster een niemendalletje, of die van nochtans, zee-egel en hawaïshirt.

Dat was het dan, het kleine Groot Dictee. Bij dezen dank aan Pauw voor het rodelopergevoel in deze ‘Eerste Kamer der Staten-Generaal’. Tabee! Adieu! Ik wens u allen een zomerse zomer.

(*) Staat als één woord in Van Dale en Groene Boekje, maar taalkundig gezien is de schrijfwijze met een spatie ook verdedigbaar.

De tekst is kritisch nagekeken door  Genootschap Onze Taal .