Boven de Franse homo-emancipatie hangt een donderwolk

18 mei 2013 was een heugelijke dag voor homo's, lesbiennes, biseksuelen, transgenders en interseksuelen (LHBTI) in Frankrijk. Het parlement gaf goedkeuring voor een wetsvoorstel dat het huwelijk van en adoptie door paren van gelijk geslacht openstelde. Daaraan gingen hevige protesten vooraf. 300.000 betogers trokken de straten in. Marine Le Pen sprak zich fel uit tegen het voorstel.

In haar partijprogramma Projet Presidentiel valt, achter punt 87, te lezen hoe Le Pen de wet uit 2013 wil terugdraaien. Ze zal het homohuwelijk vervangen door een samenlevingscontract, al heeft ze daar de Franse Tweede Kamer en Senaat bij nodig. Reeds gesloten huwelijken wil Le Pen intact houden. Als zij haar zin krijgt, zal Frankrijk - het veertiende land dat het huwelijk openstelde voor gelijke paren - terugvallen naar 1999. In dat jaar werd het samenlevingscontract in het leven geroepen.

Dan Macron. In zijn partijpunten valt niets te lezen over de aanpak van discriminatie van en geweld tegen homo’s. Een Franse LHBTI-beweging schoof hem daarom een lijst met allerlei vragen over deze thematiek onder de neus. Over de rechten van transgenders, ouderschap, toegang tot de zorg, anti-discriminatie en meer. Op het merendeel van de vragen antwoordde Macron schriftelijk: “Het is niet aan een presidentskandidaat om de details van maatregelen in te voeren.” De vragenstellers betreuren zijn ‘non-respons’ en concluderen dat president Macron hun belangen niet of amper zal behartigen.

We schreven eerder al over geweld tegen homo’s in Nederland. Dat lees je hier .

Een positieve kanttekening: Macron is voorstander van adoptie door alle koppels in Frankrijk, dus ook de niet-gehuwden. En de wet die het homohuwelijk mogelijk maakt, wil Macron beschermen.

Macron of Le Pen: de Franse homo-emancipatie staat in de ijskast, of is op zijn retour.  Liberté, égalité, fraternité anno 2017.