Bloggers over Amerika kiest: Wie het laatst lacht

Pauw besteedt de komende maanden volop aandacht aan de Amerikaanse verkiezingen. In de uitzendingen, maar ook op de site. Hier zullen een aantal Nederlanders die in de VS zijn voor ons bloggen, vloggen en fotograferen. Het gaat om Nederlanders die in de VS wonen of Nederlanders die daar zijn om campagne te voeren. Van L.A. tot New York. Van Chicago tot Alabama en Montana. Wat maken ze mee in hun staat en hun straat? 

Het was een onschuldige opmerking over een bord dat langs de kant van de weg stond in een klein dorpje ergens in Missouri. De man had er volgens mij niet eens bij stilgestaan dat iemand anders dan zijn Facebook vrienden zijn oneindige fotoseries zouden bekijken. Ik ken hem van de Nederlandse gemeenschap in New York. Een alleraardigste gepensioneerde gedistingeerd   heerschap die nu Amerika doorreist en, afgaande op zijn dagelijkse reportages, geniet van het culturele aanbod en de architectuur in het hart van het land. 

'Dat is mijn winkel klootzak', stond er opeens onder die foto met die onschuldige opmerking. Op het bord stond “School of Terror”, het was namelijk Halloween. Hij noemde het een 'Isis-cell' in zijn Facebook-post. De agressie waarmee hij door de plaatselijk middenstander en vervolgens andere mensen van het dorp werd bejegend was schokkend. 'Ja, je rijdt niet zomaar ongevraagd door ons dorp en geeft commentaar, eikel!' Woorden in die trant. Als goede Facebook-vriend kon ik me natuurlijk niet inhouden en zei iets flauws over opstandige dorpslieden, en ook dat werd niet in dank afgenomen. Ik zag beelden voor me uit Lucky Luck; de dorpslieden die met hooivorken en fakkels de straat op gaan, de buitenstaander insmeert met pek, met veren bedekt en op een spoor biels het dorp uitzet.  

Ook al had allemaal niet zoveel om het lijf, de agressiviteit waarmee de Nederlander (en ook ik) werd bejegend was opvallend te noemen.

Die opmerkelijke boosheid, zo bleek deze week, was niet een op zichzelf staand Facebook-akkefietje, maar een duidelijke uiting van een gevoel van diepe frustratie dat leeft onder blanken in landelijke gebieden.

David Wong, zelf opgegroeid op het platteland van Illinois, laat op cracked.com een kaartje zien dat perfect aangeeft welke county een meerderheid Trump aanhangers heeft (rood) en welke een Hillary (blauw) meerderheid heeft. De steden en voorsteden zijn blauw; een paar vlekje op de kaart, de rest, vrijwel het hele land is bloedrood. Hij zegt heel eerlijk dat hij als kind geloofde dat de mensen in de grote stad allemaal atheïst waren en de kerk verlieten voor “bi-seksuele” seks parties. “Dat, zo werden we verteld, was waarlijk het teken dat het einde der dagen naderde.” 

Daar komt bij dat in landelijke gebieden de werkloosheid hoog is omdat de industrie grotendeels is verdwenen. Eerst omdat veel werkgelegenheid verdween naar lage lonen landen, daarna vanwege automatisering en robotisering. De kolenmijnen sloten in grote getale omdat door fracking het schonere en veel goedkopere aardgas werd gewonnen, niet vanwege milieu maatregelen - mocht je dat denken. Werk is moeilijk te vinden, er zijn weinig scholen en nauwelijks dienstverlening. Korte termijn werk vind je bij McDonalds, Burger King of als je mazzel hebt bij de Walmart. Bijstandsuitkeringen bestaan nauwelijks, je bent afhankelijk van ‘food stamps’ om te overleven als je geen werk hebt.

Trump noemt zijn kiezers: de vergeten mannen en vrouwen van ons land. “Vergeten,” omdat de politiek ze links heeft laten liggen en ze heeft opgeofferd aan globalisatie door het afsluiten van de beruchte internationale handelsverdragen zoals Nafta. De productie mag dan elders plaatsvinden, het geld wordt nog steeds verdiend in New York, LA of Chicago.

Deze “vergeten” voornamelijk blanke zielen voelen zich slachtoffer; stedelingen doen neerbuigend over ze, ze hebben geen cent te makken, tv-shows kunnen niet genoeg krijgen van hun domheid, ze lopen 20 jaar achter op de ontwikkeling, en wat zegt presidentskandidaat Hillary Clinton? Zij noemde ze een “basket of deplorables” op een LGBT for Hillary Gala in New York City. Voor de vergeten man en vrouw is een LGBT Gala in New York verder weg dan de planeet Mars, daar gaan “we” namelijk ooit nog wel eens naartoe.

Ik denk dat haar onbezonnen opmerking voldoende mensen dat extra zetje heeft gegeven om op te staan en naar het stembureau te gaan. Niet omdat ze denken dat Trump hun gaat redden, maar omdat Clinton ze heeft beledigd. En iemand beledigen, bedoeld of onbedoeld, op het platteland, daar kom je niet zomaar mee weg.