Lotte is 30 jaar, getrouwd met Pieter en moeder van Lauren en Cato, als ze te horen krijgt dat ze baarmoederhalskanker heeft, het is zomer 2017. De gynaecoloog concludeert al snel dat een baarmoeder besparende operatie niet mogelijk is omdat de tumor al groter dan 2,5 centimeter is.
In augustus 2017 start Lotte met chemoradiatie. Ze ondergaat normale bestraling, inwendige bestraling en chemo. De behandeling duurt zeven à acht weken. De verwachtingen zijn goed en Lotte is strijdlustig. Als Lotte in het ziekenhuis is, heeft ze het gevoel dat ze op bezoek is. ‘Ik dacht: zo ziek ben ik niet, ik geloofde het gewoon niet. Ik laat dit zo achter me en dan ga ik gewoon weer verder met leven.. Ik zei: ik ben een wereldwonder hoor, let maar op haha!’ Het is de dag voor kerst. Lotte krijgt telefonisch te horen dat de kanker is uitgezaaid. Een tweede behandeling blijkt niet mogelijk: Lotte is ongeneeslijk ziek.
Om de kinderen iets na te laten heeft Lotte een doos met kaarten verzameld. Kaartjes voor mijlpalen in hun leven: als ze gaan afstuderen, als ze gaan trouwen etc. Ook wil ze luisterboeken gaan inspreken, voor als ze Lauren en Cato niet meer kan voorlezen. Ze wil Lauren en Cato zo veel mogelijk levendige herinneringen meegeven.
Lotte doet nu het liefst leuke dingen met haar vrienden en familie. En ziet graag de positieve kanten van het leven. ‘‘Ik houd niet van zeurende klagende mensen, daar help je jezelf ook totaal niet mee. In het ziekenhuis klagen mensen vaak dat ze zo lang moeten wachten. Dan denk ik: doe niet zo moeilijk!’’
Onze stoere OML’er Lotte is op 7 november 2019 overleden 💜