In oktober 2013 gaat Jip met haar ouders naar de Ardennen. Jip voelt zich onrustig en besluit om in haar eentje een wandeling te maken door het bos. Hier krijgt ze haar eerste epileptische aanval. In het ziekenhuis blijkt dat Jip een hersentumor heeft.
Jip (26) uit Asten is een studente sociologie en filosofie in Maastricht en ziet zichzelf als een creatieve alternatieveling die de wereld wil ontdekken. Ze schildert, leest, schrijft poëzie, maakt filmpjes, foto’s en documentairefotografie. Jip is een vrij mens. Als ze in 2013 hoort dat ze een hersentumor heeft, stort ze in. De gedachte dat ze jong komt te overlijden en nooit een gezin zal krijgen maakt haar heel verdrietig.
Om het leven opnieuw te ontdekken besluit ze daarom om te gaan reizen. In India ontmoet ze de Israëlische Max en wordt stapelverliefd. Jip en Max trouwen en samen reizen ze verder in hun minibusje, waar later ook dochter Ava bij komt. Zo heeft Jip ondanks haar ziek zijn nieuw leven, haar gedroomde gezin en vooral veel levensgeluk. Zij en Max vinden het belangrijk om Ava een vrije opvoeding en manier van leven te leren en hebben daarom een zelfgenoemd “nomadenbestaan”. Jip krijgt iedere vier maanden een MRI-scan in Eindhoven om de hersentumor in de gaten te houden. Eind april 2020 krijgt ze een slechte uitslag, de tumor blijkt agressiever dan de artsen dachten. 50% van de mensen met Jip’s vorm van kanker overlijdt binnen 2 jaar. Ze start met bestralingen en chemo en doet er alles aan om zo gezond mogelijk te leven, om zo van Max, Ava en het leven te kunnen genieten.
Inmiddels ziet Jip haar ziekte als een levenservaring en waardoor ze haar leven vrijer en rijker omarmt. Ze voelt zich niet ziek en is juist heel blij dat ze gelukkig is en leeft.