Als Jeroen 16 jaar is hoort hij dat zijn vader een gliobastoom heeft, een zeer agressieve hersentumor. Kort daarna overlijdt zijn vader. Deze tumor werd veroorzaakt door het Li Fraumeni syndroom, een genetische afwijking. Er is 50% kans dat Jeroen deze afwijking ook heeft, maar hij besluit dit niet te testen. “Ik dacht: ik leef nu. Stel dat ik het syndroom heb, dan ga ik er ook naar leven.”
Kort na zijn studie ontmoet Jeroen Esmee en sindsdien zijn ze onafscheidelijk. Twee jaar geleden besluit hij daarom - met oog op hun toekomst - tóch de test te doen. En dan blijkt hij ook de genetische afwijking en een hersentumor te hebben. Na zijn operatie in 2017 kreeg Jeroen te horen dat mensen met deze tumor gemiddeld nog een jaar leven.
Sinds december 2018 zit hij dus - zoals hij het zelf noemt - in zijn ‘bonustijd’. “We leven eigenlijk per set van drie maanden, van MRI naar MRI. Door het goede nieuws van de afgelopen scan, kunnen we weer even vooruit en hebben we gelijk de agenda volgestampt met leuke dingen! Ja: het is kut dat ik kanker heb, en ja: het is kut dat ik doodga. Maar ik ben er nog en tot het zover is ga ik er een facking leuke tijd van maken.”
Jeroen is op 3 augustus 2020 in het bijzijn van zijn allerliefsten overleden.