In 2015 heeft Jegor (31) veel hoofdpijn en vage klachten. Na lang aandringen bij de huisarts wordt hij naar de neuroloog gestuurd waar hij -na weer lang aandringen- een MRI scan ondergaat. Jegor komt in een medische wervelwind terecht: hij blijkt een kwaadaardige tumor in zijn hersenen te hebben. Binnen een week krijgt hij een hersenoperatie en het goede nieuws dat de tumor volledig is weggehaald. Toch is deze vorm van kanker moeilijk te behandelen. De kans is groot dat de tumor terugkomt en dat hij daar aan zal overlijden, in 2015 krijgt hij daarom een prognose van 7 jaar.
Op het moment van zijn diagnose heeft zijn vader ongeneeslijke kanker en kort na zijn hersenoperatie overlijdt hij. Veel tijd om dit verlies te verwerken is er niet: hij moet al zijn energie gebruiken voor zijn eigen herstel. Na de operatie volgen regelmatige controles. In 2019 blijkt de kanker van Jegor terug te zijn. Deze keer lijkt het er minder goed uit te zien. Het behandeltraject lijkt weer te gaan starten. Tijdens het bespreken hoe er geopereerd gaat worden en welke nabehandeling evt. nodig is qua chemo/bestraling raadt de arts Jegor een Franse neurochirurg aan: professor Duffau, deze is gespecialiseerd in het type kanker van Jegor en is de beste neurochirurg ter wereld op dit gebied van wakkere hersenoperaties. Hij maakt een afspraak en vliegt samen met zijn moeder naar Frankrijk. Begin 2020 wordt Jegor hier wakker geopereerd. Een groot deel van zijn linker frontaal kwab wordt weggehaald. Hierna volgt een lang herstel van een jaar. Jegor gaat nog steeds een keer per jaar naar Duffau voor een controle. De 7 jaar prognose die hij van de arts in Nederland heeft gekregen is inmiddels voorbij. Maar patiënten van de Franse arts leven gemiddeld langer: zo’n 14 jaar nadat ze de diagnose hebben gekregen. En dat ziet ook Jegor in de scans die nagenoeg stabiel blijven.
Jegor heeft een relatie met Daisy en het is dikke mik tussen het stel. Het gaat zelfs zo goed, dat ze graag aan kinderen willen beginnen. Daisy: “Normaal gesproken is dat snel als je pas een jaar samen bent, maar in ons geval begon onze relatie meteen al zo intens. Ik denk dat je er daardoor ook sneller inrolt. Daarnaast willen we er natuurlijk ook snel mee beginnen omdat we niet weten hoe lang Jegor nog heeft.”
Jegor probeert om zoveel mogelijk te genieten van zijn leven, nieuwe dingen te proberen en anderen te inspireren. Hij doet veel leuke dingen met zijn naasten, zit sinds kort op zangles en hij haalt veel energie uit de stichting die hij heeft opgezet. Ook is hij net begonnen met een nieuwe baan, maar op sommige momenten wordt hij overvallen door paniek en is het moeilijk om te genieten: “ik wil gewoon leven, kinderen krijgen, werken, reizen. Soms ben ik zo boos op die kanker. Dan komt al mijn frustratie even opzetten”. Veel bezig met het einde is Jegor nog niet. Hij voelt zich goed, dus hij hoopt dat de dood nog ver weg is.