In de zomer van 2017 krijgt Fabienne last van haar linkeroog. De doktoren denken in eerste instantie aan holteontsteking of droge ogen, maar na drie weken is haar situatie niet veranderd. Haar vader dringt aan op een CT-scan en dan blijken hun vermoedens waar: er zit een tumor achter het oog van Fabienne.
Fabienne’s tumor groeit elke maand 1 centimeter en drukt tegen haar hersenvlies en schedelbasis. Fabienne krijgt een van de zwaarste chemo’s. Drie maanden later krijgt ze een MRI-scan. Het blijkt dat een deel van de tumor is afgenomen, maar een ander deel hard groeit. Op 19 december 2017 krijgt Fabienne te horen dat ze niets meer voor haar kunnen doen. Artsen geven haar een levensverwachting van drie tot zes maanden. “De eerste weken heb ik het heel zwaar gehad. Ik dacht: dit gebeurt mij niet, dit is onwerkelijk.”
Élk ziekenhuisbezoek wordt Fabienne vergezeld door tweelingzus Yentl en haar ouders, het gezin is heel hecht. Verder is Fabienne niet vaak thuis: lunchen met vriendinnen, naar de film, een feestje of een drankje doen. “Maar ik heb echt niet altijd zin om te praten over hoe het met mij gaat. Als ik in de kroeg sta en mensen vragen hoe het gaat, dan zeg ik: ja het gaat goed, anders sta ik hier toch niet?"
Fabienne hield er nooit rekening mee dat ze ziek zou kunnen worden. “Ik zeg altijd: dit proces is het vervelendste maar ook het mooiste wat ik ooit heb meegemaakt. Hoewel mensen zeggen dat je het niet gaat overleven, leer je er ook heel veel van; waarderen, respect voor andere mensen, anders naar de wereld kijken, genieten, de kleine dingen zien. Ik ben blijer met de persoon die ik nu ben, dan met de persoon die ik daarvoor was. Het is hartstikke moeilijk, maar dit was een leerschool voor mij. En ik ben heel trots op mezelf."
Fabienne is helaas op 26 mei 2019 overleden.