Lieve Matthijs

Lieve Matthijs, 

23-12-2016 is de dag dat ik met jou een relatie kreeg. Dat had je toen niet eens vertelt aan je ouders toen ik in 2016 daar zat met kerst. Al sinds die tijd leven wij ons leven samen: na 3 jaar gingen we samenwonen en ik was dolgelukkig. Nu inmiddels 7 jaar later hebben wij samen een ijzersterke band. 

De gedachte dat ik jou zou moeten verlaten maakt mij niet alleen verdrietig maar ik voel ook onmacht. Alsof ik het buiten mijn macht staat. Alsof jij er straks niet meer bent. Maar dat is niet. Jij blijft hier en ik ga ooit weg zonder jou. Dat breekt mijn hart. Want verder gaan zonder jou kan ik gewoon niet bij.

Sinds mijn diagnose, 16 maart 2021, zijn wij nog dichter naar elkaar gegroeid. Ik was juist bang om door de kanker je te verliezen en dacht dan ook dat je verder moest zodat je dit leed niet zou zien. De dag van de diagnose zei ik tegen je “we moeten misschien maar uit elkaar nu, dan kun jij verder” mijn gedachten kwamen vooral voort uit: jij die verder kan leven en iets kan opbouwen. Dit brak jij al snel af want “ben je gek? Hoe zie je dat voor je?”, sinds die dag ben ik onwijs dankbaar dat je samen met mij, deze ziekte doormaakt. Elk artsenafspraak, elke eerste kuur, alle kut uitslagen, tijdens het ziek zijn. Je bent er altijd.

Dat je er altijd bent heeft ervoor gezorgd dat mijn liefde voor jou alleen maar is gegroeid. Daarnaast bleven we dingen ondernemen en leuke dingen doen. Zo gingen we naar Curaçao waar ik onwijs genoot met jou van de mooie omgeving. Ik weet nog dat we 3 dagen een autotje hadden gehuurd en allerlei mooie strandjes langs gingen. Het voelde alsof ik leefde in een droom en voelde mij dan ook echt niet ziek. Het mooiste moment vond ik samen naar de zonsondergang kijken want dit is toch iets magisch. Ook zijn we het jaar daarna naar Lapland gegaan, iets wat wij beide al te graag wilden. Helaas geen Noorderlicht maar wel een onvergetelijke vakantie.

Onze relatie liep altijd van een leien dakje en dat vond ik fijn. We voelen elkaar altijd feilloos aan en ik blijf maar liefde krijgen van jou. Met jou raak ik nooit uitgepraat. Die vlinder en daarmee mijn verliefdheid voor jou ben ik nooit verloren. En ben dan ook onwijs dankbaar dat de kanker ons nog dichter bij elkaar heeft gebracht. Want de band die wij hebben wens ik iedereen.

Voor altijd

Liefs jouw Eva