LFL: "Ik leef nu en maak veel makkelijker beslissingen".

In de rubriek Lust for Life laten we mensen in gastblogs aan het woord over een bepalend moment in hun leven waarin ze hun Lust for Life hebben gevonden.  Want als we bij Over Mijn Lijk één ding weten dan is het wel: LEEF! Dit keer: Cindy.

Ik twijfelde nog of ik mijn 30e verjaardag groots in het café met mijn vriendinnen die ook 30 werden zou vieren. Drie weken na mijn 30e verjaardag kreeg in een hersenstaminfarct. En dus was ik nog blijer dat we mijn verjaardag de week ervoor groots met alle vrienden en familie hadden gevierd. Een infarct in de hersenstam loopt heel vaak slechter af. Ik kan alleen maar zeggen: vier alle mooie en bijzondere momenten in het leven!

Hersenstaminfarct in Duitsland
Mijn cva (hersenstaminfarct red.) kreeg in niet in Nederland. Ik woonde toen al ruim een jaar met mijn vriend in München. We waren dat jaar ervoor naar Duitsland verhuisd voor zijn werk. Die week was ik alleen thuis want hij was weg voor werk. Op dinsdag 27 oktober 2015 sliep mijn linkerhand en dat ging maar niet weg. Ik maakte mij geen zorgen, vond het vooral irritant. ’s Middags ging ik naar Duitse les, dat deed ik die periode elke middag. Ik merkte dat ik niet zo goed kon nadenken en elke keer als de lerares mij wat vroeg dacht ik: “kun je mij vandaag even overslaan?” Ik heb de les uitgezeten en de volgende dag ben ik thuisgebleven. Ik voelde mij heel vreemd, kon het niet echt thuisbrengen. Mijn hand en deel van mijn arm sliepen ook nog steeds en ik lag voornamelijk in bed. Toen mijn vriend donderdag thuiskwam, zijn we samen naar de huisarts gegaan. Ik had moeite met recht lopen maar maakte mij nog steeds niet veel zorgen. Ik had wel gelezen dat het symptomen van een beroerte waren maar dacht niet dat ik dat had. Dat is toch iets voor oude mensen? Er zal wel een wervel klemzitten dacht ik. 

Uiteindelijk werd ik opgenomen in het ziekenhuis en heb ik daar 18 dagen gelegen. Op een CT scan was niks te zien en ik moest bijna een week wachten op een MRI Scan. Ik voelde mij heel ellendig en werd een beetje aan mijn lot overgelaten op de neurologie afdeling. Op de MRI scan was duidelijk te zien dat het een infarct in de hersenstam was geweest. Vanaf dat moment kreeg ik andere dokters en een hele hoop onderzoeken. Ergens was ik ook opgelucht. Ik mankeerde echt iets en voelde me niet voor niks zo raar. Er is geen oorzaak gevonden, de artsen vermoeden dat het door de anticonceptiepil komt. Ik kreeg vaak de vraag of ik dit niet liever in Nederland had gehad. Tja, het komt zoals het komt. Ik had in Nederland nog nooit in het ziekenhuis gelegen dus had sowieso geen vergelijkingsmateriaal. Ik was vooral blij dat ik niet in mijn spraakgebied was getroffen. De revalidatie die volgde heb ik ook in Duitsland gedaan. Eerst heb ik 3 weken intern in een kliniek op 60 km buiten München gezeten en daarna volgde er nog een periode met 2 á 3 keer in de week een dag therapie. 

Doe de dingen waar je blij van wordt

Mijn leven stond van de een op andere dag op zijn kop. Alles waar ik mee bezig was kwam stil te staan en moest ik daarna weer langzaam oppakken. Natuurlijk had ik het liever niet meegemaakt maar het heeft mij ook heel veel moois gebracht. Ik geniet veel meer van de kleine dingen en leef zoveel mogelijk in het nu. Je weet namelijk nooit wat morgen brengt. Ik ben altijd al een creatief persoon geweest en voor mijn verhuizing naar Duitsland, gunde ik mezelf daar weinig tijd voor. Ik werkte fulltime in het basisonderwijs en naast sporten en met vrienden afspreken bleef daar weinig tijd voor over. Na mijn revalidatie had ik alle tijd en kreeg ik van mijn vriend ook alle ruimte om een webshop op te zetten. Ik ging 2 dagen per week in een Duitse kinderopvang voor kindjes met een rugzakje werken en verder was ik de overige tijd bezig met mijn eigen bedrijf. Ik maakte o.a. persoonlijke kraamcadeautjes, kinderkleding en andere kinderkamerdecoratie. Dat verkocht ik eerst via social media en later via mijn webdshop. Het geeft mij heel veel energie en ik vind het heerlijk om creatief bezig te zijn. 

Geen verre vooruit planning meer
Helaas belandde ik nog 2 keer in het ziekenhuis. Beide keren had ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waar ik met spoed aan geopereerd werd. Deze gebeurtenissen hebben er ook voor gezorgd dat ik niet zo ‘verre vooruit planner’ meer ben. Ik leef nu en maak veel makkelijker beslissingen. Heb ik zin om op vakantie te gaan en hebben we het geld daarvoor? Dan gaan we gewoon en ga ik daar niet eerst een tijd over nadenken. Nu kan het, zijn we gezond en moeten we daarvan genieten. Is het onverwacht mooi weer? Dan gaan we tussendoor even een lekker ijsje halen met onze zoon of pakken we een terrasje voor het avondeten. Het hoeven geen grote of dure dingen te zijn maar stel het vooral niet uit. 

Sinds 3 jaar wonen wij weer in Nederland en is het met mijn gezondheid ook redelijk goed gekomen. Inmiddels hebben we een gezonde zoon van 2,5 jaar en mijn webshop is een fulltime baan geworden. Ik doe dat nog steeds met heel veel plezier. Dat is misschien wel het mooiste wat ik eraan over heb gehouden! Ik mag iets doen wat ik het allerleukste vind. Lekker creatief bezig zijn en anderen daar weer blij mee maken.  Ik ben wel een stukje onbevangenheid kwijtgeraakt en kan nog steeds niet altijd van mijn lichaam op aan. Maar dat zorgt er wel voor dat ik veel meer, sneller en makkelijker leuke keuzes maak, en dat is ook heel veel waard.  

Doe de dingen waar je blij van wordt en wacht niet tot later, leef nu!