"Ik kon me niet voorstellen hoe mijn leven zou zijn zonder mijn broer"

"Toen ik hoorde dat mijn broer kanker had voelde ik me eerst heel leeg, ik had geen idee wat ik moest doen. Ik was ook heel erg geschrokken, ik was heel bang dat Luuk ook dood zou gaan. Dat was ook bij mijn oma gebeurd, zij had ook kanker en is daar aan overleden. Ik kon me niet voorstellen hoe mijn leven zou zijn zonder mijn broer. We maken echt wel eens ruzie maar ik maakte me nu wel echt zorgen om hem. Ik had vaak nachtmerries, dan droomde ik dat Luuk er niet meer was.

Papa en mama gingen vaak met Luuk naar het ziekenhuis, ik mocht dan niet mee en ging logeren bij mijn beste vriendin. Logeren is wel heel leuk maar de reden voor het logeren was minder fijn. Uiteindelijk kreeg ik er wel vertrouwen in dat het goed zou komen met Luuk. Ik had ook veel vertrouwen in de dokters van het Prinses Maxima Centrum. Papa en mama waren veel thuis en gingen minder werken maar ik moest gewoon naar school en gewoon toetsen maken en leren. Dat vond ik wel eens oneerlijk en jammer.

Nu is de kanker weg bij Luuk en voel ik me ook een stuk beter. Toen Luuk ziek was voelde ik me vaak negatief, nu heb ik er vertrouwen in dat het niet meer terug komt. Ik ben blij dat ik zo hard ben blijven werken op school, ik ben klaar voor de middellbare."